W domu rodziców małego Geralta pojawia się stary wiedźmin, który chce zabrać chłopca, obiecanego mu niegdyś na mocy tzw. prawa niespodzianki. Ojciec staje w obronie syna, lecz zostaje szybko obezwładniony. Geralt trafia do górskiej twierdzy Kaer Morhen. Tu od dawien dawna młodzi kandydaci są poddawani magicznym próbom, mutacjom i szkoleniu, które mają na celu przekształcenie ich w wiedźminów - niezawodne maszyny do zabijania. Tylko jeden na pięciu malców wychodzi ze wszystkich prób cało. Ujrzawszy chłopca, kapłan Vesemir , postanawia poddać go niepraktykowanym wcześniej eksperymentom.

Młody Geralt pobiera nauki w szkole dla wiedźminów. Nauczyciele szykanują go i wystawiają na ciężkie próby. Gdy ten, dzięki swemu sprytowi, wychodzi z nich zwycięsko, wiedźmin Sorel szykuje spisek na jego życie. Tymczasem Geralt zakochuje się w Adeli, która wyjeżdża, odrzucając jego uczucie. Podczas końcowych egzaminów młodzieniec musi stanąć do trudnej, nierównej walki z mistrzem Thornwaldem.

Geralt oswobadza z rąk bandziorów kilkunastoletnią księżniczkę. Zabija napastników, sprzeniewierzając się kodeksowi wiedźminów. Dziewczyna nie okazuje mu jednak żadnej wdzięczności. Podczas dalszej podróży młodzieniec ratuje życie driadzie Morenn, którą ugodziła strzała siepaczy Falvicka. Morenn zakochuje się w nim. W życiu Geralta nie ma jednak miejsca na miłość.

Kolejnym zadaniem Geralta jest zlikwidowanie smoka. Podczas tej trudnej misji wiedźmin zaprzyjaźnia się z rycerzem Borchem. W wyprawie uczestniczą bardzo różni ludzie: od szlachetnych rycerzy po rębajłów spod ciemnej gwiazdy, pragnących przywłaszczyć sobie kosztowności ze smoczego skarbca. Wśród myśliwych Geralt niespodziewanie spotyka czarodziejkę Yennefer, z którą niegdyś łączył go namiętny romans.

Geralt i Yennefer zatrzymują się w mieście Aed Gynvael. Wiedźmin najmuje się do zabicia zeugla, potwora grasującego na miejskim śmietnisku. Yennefer zaś wiele czasu spędza z czarodziejem Istreddem, prowadzącym tajemnicze eksperymenty. Na lokalnym dworze Geralt spotyka wiedźmina-renegata Dermota Marangę. Dochodzi między nimi do nieprzyjemnej wymiany zdań. Geralt dowiaduje się, że Istredda i Yennefer od dawna łączy uczucie.

Geralt ratuje życie Calanthe, królowej Cintry, i jej córce Pavetcie. Zostaje zaproszony na ich dwór. Przybywają tam pretendenci do ręki Pavetty. Jeden z nich, tajemniczy potwór Jeż, bardzo nie podoba się królowej. Monarchini prosi Geralta, by się z nim rozprawił. Monstrum wyjaśnia wiedźminowi, że księżniczka należy mu się na mocy prawa. Przed laty uratował bowiem życie jej ojcu. Wdzięczny król przyrzekł swemu wybawcy, że da mu to, co zastanie w domu po powrocie. Była to nowo narodzona córka. Geralt postanawia oszczędzić Jeża, a gdy Calanthe rozkazuje go zabić, staje w jego obronie.

Geralt i Jaskier, jego przypadkowo spotkany dawny kompan, ratują mieniaka o imieniu Dudu. Jest on przedstawicielem starożytnej rasy istot, które potrafią naśladować inne postaci. W nietolerancyjnym Novigradzie grozi mu śmierć na stosie. Po wypełnieniu tej misji wiedźmin wraz z Jaskrem udają się na koniec świata. Trafiają do Doliny Kwiatów, gdzie mają przepędzić z wioski samego "diaboła". W wykonaniu tego zadania przeszkadza im nagłe pojawienie się elfów. Mimo to śmiałkowie nie rezygnują z powierzonej misji. Po jej zakończeniu Geralt rozstaje się z przyjacielem i rusza w dalszą drogę.

W mieście Wyzimie szaleje straszna strzyga - przemieniona w potwora córka króla Foltesta. Władca szuka śmiałka, który zdjąłby z niej urok. Geralt podejmuje się tego zadania, jednak zaklęta w bestię księżniczka okazuje się bardzo groźnym przeciwnikiem. Ciężko ranny wiedźmin leczy się w świątyni Melitele i zastanawia się tam nad sensem swojego powołania. Niebawem postanawia wrócić do Cintry, gdzie panuje żałoba po tragicznej śmierci Pavetty i Jeża.

Geralt zostaje ciężko ranny. Leczy się w świątyni Melitele, gdzie poznaje dziewczynkę, Cirillę. Okazuje się, że jest ona wnuczką królowej Calanthe i ostatnim żyjącym potomkiem królewskiego rodu Starszej Krwi. Wiedźmin dowiaduje się, że jako jedna z rodziny przeżyła ona splądrowanie Cintry przez wojska cesarza Nilfgardu. Niebawem zausznik władcy, Falwick, wynajmuje groźną bandę, by odnaleźć małą następczynię tronu. Geralt, który zdążył zaprzyjaźnić się z nową znajomą, postanawia ją chronić.

Geralt przybywa do Blaviken, gdzie spotyka znajomego maga, Stregobora. Ten informuje go o strasznym losie, jaki spotkał kapłanki Melitele. Jednocześnie błaga o obronę przed księżniczką Renfri, zwaną Dzierzbą. Kiedyś czarownik polecił ją zgładzić, wierząc, że jest ona potworem w ludzkiej postaci. Księżniczka podróżuje w towarzystwie bezwzględnych członków bandy. Niebawem dochodzi do jej spotkania w wiedźminem.

Geralt spotyka przyjaciela, barda Jaskra. Wiedźmin zastanawia się nad istotą dobra i zła. Stary kompan jest dla niego wsparciem w chwilach rozterki. Obaj jadą do Brokilonu, gdzie szukają Ciri. Niestety, nie ma jej w Lesie Driad. Okazuje się, że została porwana. Pani Lasu Brokilonu ostrzega ich, by nie mieszali się w tę sprawę. Geralt jednak, silnie związany z dziewczynką, nie zamierza jej słuchać. Wyruszają w dalszą drogę wraz z elfim patrolem. Po drodze Wiedźmin podsłuchuje rozmowy oddziału rycerzy. Zamierza pokrzyżować szyki im i Falwickowi. Przebrany za Nilfgaardczyka udaje się do łaźni, gdzie spotyka starego znajomego, zbira Cykadę.

Geralt dociera do karczmy, w której może znajdować się Ciri. Pokonuje rycerzy Białej Róży i uwalnia przetrzymywane przez nich dzieci. Niestety, wśród nich nie ma księżniczki. Wiedźmin daje się pojmać Nilfgaardczykom i podczas przesłuchania rzuca podejrzenia na intryganta Falwicka. Baron zarządza sąd boży, podczas którego dwaj najwięksi wrogowie mają skrzyżować miecze.