Rok 1945. Do dawnego Breslau, a obecnie Wrocławia, przybywa repatriantka ze wschodu Zofia Szablewska. Zamieszkuje w poniemieckiej willi - Domu pod Dwoma Orłami. Współlokatorem Zofii jest Jan Liski, oficer Urzędu Bezpieczeństwa, który samotnie wychowuje pasierba, Kazia. Zofia przez Czerwony Krzyż poszukuje swego męża Antoniego oraz syna Zbyszka, z którymi straciła kontakt podczas wojny. Pozostawiony przez Niemców pamiątkowy zegar przywołuje w niej wspomnienia rodzinnych Kresów, majątku Nowosioło oraz początku jej miłości z polskim osadnikiem - Antonim. W tym samym domu, blisko półwieku później, sędziwa już Babcia Zofia poznaje Paula, narzeczonego swojej wnuczki, Marianny. Mimo że Paul jest Amerykaninem nosi to samo, co ona nazwisko Szablewski. Identyczność nazwisk oraz fakt, że dziadek Paula również pochodził z Kresów, sprawiają, że Babcia Zofia zaczyna zachowywać się tajemniczo i dopytywać o szczegóły z przeszłości rodziny Paula.

1997 rok. W gabinecie okulistycznym mieszczącym się w Domu pod Dwoma Orłami, córka Zofii, Helena, przyjmuje nieoczekiwanego pacjenta. Jest nim młody niemiecki inżynier, Uwe. Marianna jest nim zaciekawiona, ma wrażenie, że zna go od zawsze. Babcia Zofia chce powiedzieć Mariannie coś ważnego o Paulu. Umawiają się na rano, ale w nocy powódź zalewa Wrocław dwunastometrową falą. Piętro Domu pod Dwoma Orłami zostaje zalane aż po sufit, a Babcia Zofia dostaje udaru. Helikopter zabiera ją do szpitala, natomiast majacząca w chorobie Babcia Zofia wraca wspomnieniami do Nowosioła, gdzie ona i Antonii biorą ślub. Uroczysta ceremonia zbiega się z tragicznym wydarzeniem - napaścią bolszewickiej bandy na oddział polskich żołnierzy. Tymczasem Próbujący dowiedzieć się czegoś o swoich korzeniach Paul udaje się do Nowosioła. W starej, zrujnowanej kaplicy odnajduje pamiątkową tabliczkę z nazwiskiem swojej rodziny, a następnie rodzinny grobowiec. Wkrótce trafia do zrujnowanego rodzinnego dworu.

Wrocław 1997 rok. Marianna wydobywa z piwnicy odsłoniętą przez powódź metalową kasetę i dokonuje niebywałego odkrycia. W środku znajduje Tagebuch - pamiętnik Lisy Weber. Z trudem odczytując niemiecki rękopis, Marianna poznaje świat poprzednich lokatorów Domu pod Dwoma Orłami. Po I Wojnie Światowej mała Lisa, jej brat Karl oraz despotyczny ojciec Johannes, wyruszają z upadłego majątku Koningsdorf do Breslau, by rozpocząć nowe życie. Johannes Weber odnawia interesy z przyjacielem, przedsiębiorczym Żydem, Goldsteinem, by szybko stanąć na ekonomiczne nogi. Gdy dzieci dorastają Karl postanawia studiować architekturę, a Lisa skrycie marzy o medycynie. Zarobione przez Johannesa pieniądze pozwalają rozpocząć budowę nowej siedziby rodziny Weber, Domu pod Dwoma Orłami. Jednak wizja budowanego domu staje się polem walki pokoleniowych ambicji między Karlem, a ojcem. Wkrótce Johannes umiera pozostawiając dorastające dzieci zdanych na siebie. Na szczęście opiekę na nimi roztacza Goldstein.

Pozostająca w malignie Babcia Zosia wspomina swoją przeszłość. Kresy, 1922. Rodzina Szablewskich jest zamożna i opływa w dostatki, a Zofia spodziewa się dziecka. Niepokój młodych budzi jedynie nasilający się nacjonalizm i podsycana przez stalinowską Rosję antypolskość. Zosia najmuje mamkę – ukraińską chłopkę, Helę. Wreszcie na świat przychodzi wyczekiwany syn, Zbyszek. W dniu jego urodzin ma miejsce jeszcze jedno ważne wydarzenie. Szablewscy adoptują Wasylkę, syna Heli, która ginie tragicznie w wielkim pożarze.

Zgłębiając pamiętnik Lisy Marianna, odkrywa dalsze losy rodzeństwa Weberów. Karl korzysta z odziedziczonego spadku. Kolekcjonuje drogie sprzęty i prowadzi dom otwarty dla przyjaciół. Jednym z nich jest Peter Litke. Peter wspiera Lisę w jej planach studiowania medycyny. Wkrótce Lisa pomyślnie zdaje egzamin i zaręcza się z Peterem.

Rok 1939. Życie na Kresach toczy się leniwie, pomimo coraz częstszych wieści o nadchodzącej wojnie. Dorastający rówieśnicy Zbyszek i Wasylko rywalizują ze sobą na każdym polu. Kochają się w tej samej dziewczynie - Aksinii. Wasylko spiskuje z ukraińskimi nacjonalistami, przez co Antonii musi go ratować przed policją. Wkrótce Niemcy napadają na Polskę i Antoni zostaje zmobilizowany. Tymczasem w Breslau Peter i Lisa biorą ślub. Goldstein pragnie przepisać na Karla swój majątek, by uchronić go przed konfiskatą jako mienie żydowskie. W zamian prosi o pomoc w ucieczce za granicę. Lisa z wyróżnieniem kończy medycynę i podejmuje etat w klinice. Jej pierwszy w życiu pacjent ma na plecach wyciętą nożem swastykę. To skatowany przez bojówkarzy Goldstein. Lisa obiecuje umierającemu, że zaopiekuje się jego rodziną i pomoże im uciec z Rzeszy.

17 września na Polskę napada Związek Radziecki. Dowódcy Armii Czerwonej namawiają ukraińskich chłopów, by chwytali za broń i samodzielnie wymierzali sprawiedliwość polskim panom. Dla Wasylki to szansa na wybicie się i uzyskanie pozycji, o jakiej marzył. W nocy Zofię budzi walenie do drzwi. Ma kilka chwil na spakowanie rzeczy i opuszczenie dworu. Wraz ze Zbyszkiem oraz małymi bliźniętami zostaje wywieziona w głąb ZSRR. Zaczyna się mordercza podróż w bydlęcych wagonach. Niemal 60 lat później Marianna spotyka się z Uwe, który pomaga jej odczytać pismo Lisy. Z nich dowiadujemy się, Karl, szczęśliwie unika służby na froncie. Zostaje on powołany do Komisji profesora Grundmanna, która ma za zadanie ukryć największe skarby sztuki zrabowane w Polsce. Karlowi w pracy pomaga młoda asystentka, Maria. Natomiast Lisa rodzi Helenkę.

Trwa mordercza podróż wysiedlonych Polaków w głąb Związku Radzieckiego. Podczas przeładunku na stacji Zbyszek zostaje zwerbowany do pracy przez sowieckich żołnierzy. Transport z jego matką odjeżdża. Zbyszek mając szansę na ucieczkę, decyduje się porzucić Zofię i rodzeństwo. Natomiast w Bresalu Karl, jak dawniej, spędza czas ze swoimi kolegami, teraz członkami Gestapo. Na jednym ze spotkań ogląda film z rozstrzelania więźniów skazanych na śmierć. Jest wstrząśnięty jak szybko się tym znudził, choć wiedział, że to prawdziwa śmierć. Karl oświadcza się Marii i zostaje przyjęty.

Dzięki pomocy dawnych mieszkańców Nowosioła Paul odnajduje żyjącą jeszcze starą Aksinię. Kobieta pamięta jego rodzinę i opowiada co wydarzyło się przed laty. Wówczas po wielu tygodniach tułaczki, pół żywy Zbyszek powraca do rodzinnej wsi. Teraz rządzonej przez radzieckich okupantów, w związku z czym chłopak musi się ukrywać. A wciąż szalejący z zazdrości o Aksinię Wasylko ma okazję wydać brata. Jednak zamiast tego grozi mu śmiercią jeśli dziewczyna kiedykolwiek zbliży się do niego. Tymczasem w łagrze, gdzieś w Kazachstanie, Zofia walczy o przetrwanie swoje i bliźniąt. Jednak los jej dzieci, jak i wielu innych wywiezionych, wydaje się przesądzony. Straszliwy głód popycha ludzi do niewyobrażalnych czynów. Zdarzają się przypadki kanibalizmu.

W Domu pod Dwoma Orłami zostaje zatrudniona Fela. To Polka, która ma szpiegować dla gestapo. Lisa szybko nawiązuje z nią jednak porozumienie. Fela pomaga jej opiekować się małą Helenką. Pewnego dnia zrywa ich z łóżek przymusowa ewakuacja. Lisa umieszcza w metalowej kasecie pamiątki oraz pamiętnik, a tę chowa w piwnicy. W mieście panuje chaos i panika. Ludzie pragnący dostać się do pociągu tratują siebie nawzajem. W zamęcie Lisa traci z oczu córeczkę. Nie ma jej wśród tłumu, ani wśród leżących przed stacją ciał zamarzniętych dzieci. Lisa odnajduje ją po powrocie do domu. To Fela uratowała jej córeczkę. Tymczasem do Breslau wkracza Armia Czerwona.

Rok 1945. Liski informuje Zofię, że znalazł Zbyszka. We wskazanym miejscu kobieta zamiast syna zastaje Wasylkę. Szewczuk, by uniknąć zdemaskowania, sięga po broń. Liski jest jednak szybszy.