Andrzej Talar wraca z praktyki w ZSRR. W domu zastaje wezwanie od adwokata prowadzącego sprawe rozwodową. Spotkanie z Basią pozbawia Andrzeja wszelkiej nadziei na odbudowanie ich wspólnego życia. Serii nieszczęść dopełnia ciężka choroba starego Talara. Doktor Lang postanawia rozwieść się z Lidką. Doktor Kazanecki decyduje się na rozstanie ze swoim zniedołęzniałym psem. Tylko Henio Lermaszewski funkcjonuje doskonale robiąc różnego rodzaju interesy.

Siostra Wiktora, Jadźka, przynosi z więzienia wiadomość, że Łukasz i Wiktor sądzą, iż siedzą z "poręki" Andrzeja. To niesłuszne oskarżenie załamuje go. W przetrwaniu trudnych chwil pomaga mu zakochana w nim Ewa. Doktor Kazanowicz, nie mogąc dłużej patrzeć na męki swojego psa, strzela do niego. Milicja udowadnia, iż z tego pistoletu został zastrzelony były kapo obozu koncentracyjnego Erwin Szulc. Lokatorzy kamienicy przy ul. Złotej organizują obronę doktora. Mecenas -były więzień obozu, odnosi sukces i Kazanowicz może wrócić do domu.

Andrzej i Ewa są małżeństwem już od kilku lat, rodzi im się drugi syn. Po śmierci starego Talara matka sprzedaje gospodarstwo i przenosi się do Warszawy, do syna. Ewa nie może otwarcie się temu sprzeciwić, ale często daje wyraz swemu niezadowoleniu. Wreszcie, przed zaplanowanym eleganckim przyjęciem, prosi teściową, aby na ten czas wyniosła się z domu. Staruszka znika bez wieści. Andrzej jest oburzony, między małżonkami dochodzi do poważnego rozdźwięku. Do problemów rodzinnych Talara dochodzą też kłopoty w pracy.

W kamienicy na Złotej pojawia się pierwszy telewizor. Szczęśliwymi posiadaczami są Wrotkowie. Andrzej i Wiktor zamierzają postawić na cmentarzu w Sierpuchowie pomnik upamiętniający walkę i śmierć ich przyjaciół z AK. We wszystkich zmaganiach sekunduje z kamerą Wrotek, który jest już samodzielnym realizatorem i pracuje nad swoim pierwszym filmem "Apel cieni". Po kolaudacji jego dzieło zostaje drastycznie okrojone. Dwaj bracia Talarowie rywalizują między sobą, u którego z nich zamieszka matka, Leszek decyduje się na fikcyjny ślub, żeby zdobyć samodzielne mieszkanie.

Andrzej Talar dalej przeżywa konflikt z Basią. Jej depresja nie daje mu spokoju. Czuje się winny tego nieszczęścia. Powracają również dawne sprawy. Jego dowódca z lasu, Wiktor, odnajduje Andrzeja w Warszawie. Stwarza to nowe i groźne dla Andrzeja kłopoty. W wybrnięciu z nich pomaga mu okres wyborów w Polsce i ogłoszenie amnestii. Pozostaje nadal konflikt z Basią. Nie pomaga nawet przyznanie się Andrzeja do winy. Doznaje wielu upokorzeń ze strony Basi. Z sytuacją głównych bohaterów kontrastują losy innych lokatorów. W rodzinie Bawolików następuje pojednanie. Inwalida wojenny Tolek Pocięgło walczy ze swoją ułomnością pod wpływem coraz większej sympatii do Lidki. Pomaga mu w tym syn starosty, Lang, który właśnie wrócił do kamienicy i zamieszkał w swoim mieszkaniu zajętym przez Jasińskich. Jest młodym medykiem pasjonującym się w pomocy inwalidom. Tolek osiąga pełny sukces, odrzuca kule. Tolek daje dziecku swoje nazwisko poprzez małżeństwo z Lidką...

Basia Lawinówna zachorowała i przebywa w szpitalu w Otwocku. Andrzej odwiedza ją w każdy czwartek. Choroba osłabia konflikt Basi z Andrzejem i następuje pełne pojednanie. Andrzej wykorzystuje to, by zaproponować jej małżeństwo. W trakcie przygotowań do ślubu przeżywa inne konflikty. Będąc tajnie w Sierpuchowie staje się świadkiem zabójstwa ZWM-owca. Oskarżają o to niewinnego Wiktora. Andrzej usiłuje go ratować. Bez rezultatu. Dalsze zagrożenie Andrzeja przychodzi jednak z innej strony. W sanatorium z Basią przebywa porucznik Ciećwierz, dowódca Andrzeja z wojska. Za dezercję Andrzeja został zdegradowany i zachorował na płuca. Szuka zemsty. Andrzej ciężko przeżywa konfrontację. W domu u Lawinów, gdzie Andrzej zamieszkał, nowe konflikty rodzi przyjazd Bronka, brata Andrzeja. Jest w Warszawie w brygadzie Służby Polsce budującej trasę W-Z. Przeżycia Bronka są jednoznaczne...