Druga połowa XVII wieku. Mieszczanin z Lecka - Jan Stolpecki zgodnie z wyrokiem namiestnika elektora brandenburskiego von Hollsteina, zostaje skazany na śmierć za zdradę. Wyrokowi sprzeciwiają się zgromadzeni mieszczanie oraz przybyły na czele zbrojnego oddziału pułkownik Krzysztof Dowgird - oficer pruski i szlachcic polski. Namiestnik nie zmienia jednak wyroku. Dowgird wypowiada służbę w wojsku elektorskim i wraz ze swymi towarzyszami przygotowuje plan odbicia Stolpeckiego. Egzekucja mieszczanina zostaje przerwana, ale do miasta przybywa oddział dragonów radziwiłłowskich pod dowództwem rotmistrza Zaremby. Dochodzi do walki; Dowgird zostaje pojmany, giną jego przyjaciele. Na wolności pozostaje jedynie jego wachmistrz Kacper Pilch i to on podczas zabawy na zamku uwalnia pułkownika. Wspólnie uciekają, ale na ich drodze staje Zaremba. Rozpoczyna się pojedynek...

Zaremba walczy niehonorowo i życie Dowgirda ratuje Kacper. O ucieczce polskiego szlachcica dowiaduje się kapitan Knothe - dowódca rajtarów. Zawiadamia o wszystkim namiestnika. Z zamieszania korzystają Dowgird i Kacper, uciekając z miasta na podstawionych koniach. W pogoń ruszają dragoni Zaremby i rajtarzy Knothego. W tym samym czasie w Lecku zostaje wykonany wyrok na pruskich mieszczanach, którzy pomagali Dowgirdowi. Pościg nie ustaje; pułkownik i rotmistrz zostają otoczeni. Pozostaje jedynie ucieczka na bagna - jak się okazuje udana. Uciekając bez koni są jednak bez szans. Zatrzymują się w napotkanej kuźni, ale jej właściciel zdradza - wysyła swego syna, by zawiadomił rajtarów. Widzi to Dowgird; dochodzi do walki...

Kowal zostaje unieszkodliwiony, ale do kuźni przybywają rajtarzy prowadzący chłopskich rekrutów do wojska. Dowgird i Kacper pokonują ich jednak korzystając z pomocy poborowych. Podczas drogi ku granicy natykają się niespodziewanie na leśną wioskę, w której odbywa się wesele. Zabawę przerywa przyjazd rajtarów, którzy mają rozkaz rekrutacji pana młodego. W jego obronie stają Dowgird i Kacper, za co wybawiony z nieszczęścia Jaśko zaprasza ich na wesele. Zabawę przerywa przybycie oddziałów Knothego, ale chłopi przepędzają ich. Dowódca rajtarów w złości pali całą wieś. Pan młody pomaga w dalszej drodze Dowgirdowi i Kacprowi, wspólnie docierają do młyna. Mieszka tam krewny Jaśka, więc miejsce wydaje się bezpieczne. Nieoczekiwanie zjawiają się tam dragoni rotmistrza Zaremby - dawnego przyjaciela Dowgirda, dziś jego wielkiego wroga. Oboje stają do pojedynku...

Pojedynek kończy się zwycięstwem Dowgirda. Zgodnie z danym słowem Zaremba puszcza wolno pułkownika i wachmistrza. Nie mają jednak sił, by jechać dalej. Do dworku szlachcianki Magdy przybywa Knothe wraz ze swymi rajtarami, ostrzega że ukrywanie zdrajców grozi śmiercią, ale ta nie przejmuje się przestrogą. Kieruje pułkownika z wachmistrzem do pobliskiego klasztoru. Spotykają tam trupę teatralną i aktorkę, którą wcześniej Dowgird uratował przed Zarembą. Nieoczekiwanie do klasztoru przybywają także elektorscy żołnierze. Jednak aktorka, dzięki pomocy mnichów, otrzymuje glejt umożliwiający dalszą podróż. Mocno podpity Knothe dopiero po przybyciu Zaremby rusza w dalszą drogę. Wraz ze swym oddziałem otacza przydrożną karczmę i łapię w pułapkę Kacpra. Dowgird chce się poddać, by uratować życie swemu wiernemu kompanowi...

Wkrótce wiadomość o porwaniu dociera do samego hetmana. Za elektorskim powozem rusza pościg z Kacprem na czele, ale porywacze mylą szlachciców. Tymczasem w nadgranicznym klasztorze na Dowgirda czekają już rajtarzy Knothego. U zakonników schronił się także, wraz z dwójką wiernych dragonów, rotmistrz Zaremba, którego oddział poszedł w rozsypkę. Pułkownik zostaje uwięziony w klasztornych zabudowaniach, a wraz z nim Zaremba i jego wachmistrz, którzy stanęli w obronie Dowgirda. Na szczęście trzeci z dragonów zdołał uciec i zawiadamia o wszystkim napotkanego Kacpra oraz jego towarzyszy. Przebrani za mnichów atakują elektorskich żołnierzy. Uwolnić udaję się pułkownikowi i jego współwięźniom; wspólnie stają do walki z rajtarami. Knothe ginie podczas pojedynku z Zarembą. Oswobodzony Dowgird wraca do Warszawy, gdzie wkrótce dochodzi do jego ślubu z Anną oraz Kacpra z Magdą. Niedługo jest im jednak dane cieszyć się sobą. Południowe granice Rzeczpospolitej atakują wojska tureckie. Rotmistrz Zaremba, pułkownik Dowgird i wachmistrz Pilch wyruszają, by wspólnie bronić ojczyzny.