Set in 1935, a couple of aged smallholders are waiting for their son, for rain, for better days.

Le 14 juin 1935. C'est l'automne, mais la chaleur subsiste et ne semble pas vouloir s'effacer. Dans un endroit isolé dans les terres du Paraguay, Candida et Ramon, un couple de paysans âgés, attendent leur fils, parti au front, à la guerre de Chaco. Ils attendent également la pluie, le vent, que la chaleur s'éclipse, que la chienne cesse d'aboyer. Enfin, ils attendent des temps meilleurs...

Warten. Hauptsächlich aus endlosem Warten besteht der Lebensalltag des Bauernpaares Candida und Ramon im Paraguay des Jahres 1935. Sohn Paco ist dem Einberufungsbefehl seiner Regierung gefolgt und kämpft nun im Chaco-Krieg. Lethargisch gehen die beiden älteren Leute ihrem Tagwerk nach, während sie sich voller Ungewissheit in inneren Monologen an ihren fort gegangenen Spröss-ling wenden. Abends treffen sie sich an ihrer Hängematte wieder, wo sie miteinander über das Warten sprechen. Über das Warten auf den Sohn. Über das Warten auf Regen und Wind. Und über das War-ten darauf, dass der Hund endlich zu bellen aufhört.

Paragwaj. Jest jesień 1935 roku. Para starszych ludzi czeka na syna, który walczy wraz ze swoimi kompanami o Chaco (argentyńską prowincję położoną blisko granicy z Paragwajem). Martwią się nie tylko o syna. Z braku deszczu ich plony są zagrożone. Czekają więc na niego z niecierpliwością. Panuje upał i zaduch a otoczenie nie sprzyja. Brakuje im deszczu, wody, wiatru oraz ciszy, ponieważ ich pies bez ustanku szczeka. Cándida i Ramón wiele ze sobą rozmawiają, dzielą się swoimi przemyśleniami na temat wojny, obawami związanymi z tym, że ich syn może nie powrócić. Wszystko co zostaje powiedziane staje się ważne.

Ambientada en 1935, una pareja de pequeños agricultores ancianos esperan a su hijo, la lluvia y días mejores.