Op zijn elfde leende Jonathan Caouette de camera van de buurman en begon hij zijn dagelijks leven te filmen. Hij maakte kortfilmpjes, filmde interviews met zijn familieleden, verzamelde foto's, berichten op het antwoordapparaat, audiodagboeken en monteerde alles met iMovie. In 20 jaar tijd heeft hij een spectaculair archief verzameld met meer dan 160 uur audio- en beeldmateriaal. Door zichzelf en zijn omgeving te filmen wilde hij ontsnappen uit de chaos van zijn dagelijks leven. Uiteindelijk verhuisde hij naar New York en vond een thuis en rust bij zijn vriend David Sanin Paz. Wat begon als een experiment werd een portret van een Amerikaanse familie die uiteenvalt door armoede, misbruik, verwaarlozing en drugs. Een portret van zijn eigen familie.

Filmmaker Jonathan Caouette's documentary on growing up with his schizophrenic mother -- a mixture of snapshots, Super-8, answering machine messages, video diaries, early short films, and more -- culled from 19 years of his life.

Tarnation élabore une nouvelle écriture du documentaire. Ce long métrage est l'autoportrait de Jonathan Caouette, 31 ans, qui dès l'âge de 11 ans, décide de filmer la chronique chaotique de son enfance. Il nous entraîne dans un tourbillon psychédélique à partir d'instantanés, de films d'amateur Super-8, de messages enregistrés sur répondeur, de journaux intimes vidéo, de ses premiers courts métrages et de bribes de la culture pop des années 80, pour tracer le portrait d'une famille gravement déjantée.

Renée, una ragazza vivace, viene considerata dalla sua famiglia troppo sovversiva ed è costretta a sottoporsi, fin da giovanissima, a sedute di elettrochoc. I trattamenti segnano profondamente la sua esistenza, portando nella sua vita violenza e dipendenza da droghe, ma anche uno strano legame con suo figlio Jonathan. Girato nellarco di più di 20 anni, è un assemblaggio di registrazioni in Super 8, VHS, fotografie, messaggi di segreterie telefoniche.

A relação conflituosa de Jonathan Cacouette's com sua mãe esquizofrênica é contada através de um acervo enorme de fotografias, vídeos caseiros filmados com super 8, antigas mensagens de uma secretária eletônica e encenações dramáticas protagonizadas pelo próprio diretor, através dos anos. Um retrato tocante de um conturbado lar americano onde, apesar da dor e dos traumas, é possível encontrar ternura.

Документальный автопортрет режиссёра Кауэтта с участием его матери, помещенной в психиатрическую клинику собственными родителями, любовника Дэвида и других людей.