Het verhaal speelt zich af in het jaar 69 na Christus, het jaar van de vier keizers in de laatste dagen van Galba's heerschappij. Galba aarzelt over wie hij moet aanwijzen als zijn erfgenaam, de nobele, maar gemakkelijk zwaaiende Pison, of de sluwe Othon. Galba's drie adviseurs Lacus, Martian en Vinius kunnen het ook niet eens zijn, vooral omdat ze plannen maken om hun eigen politieke toekomst te beschermen.

Straub-Huillet’s first color film, adapts a lesser-known Corneille tragedy from 1664, which in turn was based on an episode of imperial court intrigue chronicled in Tacitus’s Histories. The costuming is classical, and the toga-clad, nonprofessional cast performs the drama’s original French text amid the ruins of Rome’s Palatine Hill while the noise of contemporary urban life hums in the background. Their lines are executed with a terrific flatness and frequently through heavy accents; the language in Othon becomes not merely an expression but a thing itself, an element whose plainness here alerts us to qualities of the work that might otherwise be subordinated.

Encerclés par la Rome moderne, des acteurs tentent de faire revivre dans les ruines de la Rome Antique la pièce de Corneille, « Othon ».

Basada en el relato "Othon" de Pierre Corneille. La tragedia romana es interpretada con el tráfico de la Roma moderna de fondo.