'The Economics of Happiness' features a chorus of voices from six continents calling for systemic economic change. The documentary describes a world moving simultaneously in two opposing directions. On the one hand, government and big business continue to promote globalization and the consolidation of corporate power. At the same time, all around the world people are resisting those policies, demanding a re-regulation of trade and finance - and, far from the old institutions of power, they're starting to forge a very different future. Communities are coming together to re-build more human scale, ecological economies based on a new paradigm - an economics of localization.

Helena Norberg-Hodge ci elenca otto scomode verità sulla globalizzazione. Qualche fotogramma che definisce lo stato di salute della civiltà occidentale e poi l'elenco di cosa non funziona, di come biologicamente e culturalmente, la nostra idea di esistenza si sia tramutata in spirito di sopravvivenza, con pochi slanci di vitalità e tanti momenti di sconforto. Un mercato capitalista che promuove eccessivamente la liberalizzazione del traffico commerciale, senza tenere conto delle diversità di popoli e nazioni, è un sistema che rende infelici. Questo è l'assioma della regista, appassionata attivista ambientale alla ricerca di sguardi autentici sparsi nel mondo, dalla freschezza del 'piccolo Tibet' alla confusione delle grandi metropoli americane.

우리가 직면한 여러 문제에 대한 전략적인 해결책으로 세계화가 아닌 지역화를 논하는 영화다. 헬레나 노르베리 호지를 필두로 티베트 망명정부 총리 삼동 린포체, 인도의 세계적인 핵물리학자이자 환경운동가 반다나 시바, ‘350 캠페인’을 이끄는 미국의 환경운동가 빌 맥키번, 일본 슬로라이프 운동의 선두주자 츠지 신이치 등 6개 대륙의 환경운동가들은 이렇게 역설한다. 기후 변화와 석유 정점의 시대, 우리에게는 지역화가 필요하다고. 지구를 치유하고 진정한 행복의 의미를 되찾을 기회는 아직 남아있다. 인간다움에 대한 신뢰를 회복하고 우리가 더 나은 세상을 만들 수 있다는 가능성을 믿게 하는 것이야말로 <행복의 경제학>이 추구하는 바다.

Bir yanda, devletler ve büyük şirketler ittifak içinde küreselleşmeyi ve şirket gücünün yerleşmesini desteklemeyi sürdürürlerken diğer yandan, dünyanın her yanında bu politikalara direnen insanlar ticaret ve finans alanlarının yeniden düzenlenmesini talep ediyorlar ve eski güç kurumlarından uzakta, çok farklı bir gelecek oluşturuyorlar. Topluluklar bir araya gelerek daha insani ölçekli, ekolojik ekonomiler inşa ediyorlar ve bunu yeni bir paradigma üzerine yerleştiriyorlar: yerelleşme ekonomisi. İklim değişikliği ve petrol üretiminin üst sınırının aşılmış olması bize fazla seçim şansı vermiyor: yerelleşmemiz ve ekonomiyi eve getirmemiz lazım. İyi haber şu ki, bu yönde ilerlediğimiz zaman yalnızca dünyayı iyileştirmekler kalmayacak, kendi refahımızı da geri kazanacağız. Mutluluğun Ekonomisi bizden insanlığa olan inancımızı tazelememizi talep ediyor ve daha iyi bir dünya inşa etmenin mümkün olduğuna inanmaya çağırıyor.