Een man wandelt door een huis dat onmogelijk te plaatsen valt. De film toont de verschillende en ongewone mensen die ooit in het huis woonden en de sporen die zij hebben achtergelaten. De man komt onder andere een kamer vol met kinderen tegen.

A moving world of spirits and ghosts, condemned to brush against one another without really meeting since they have all emerged from a single perpetual dream: that of a young man who no longer wants to wake up, immersed as he is in this world of fascinating spectres.

Hymne contemplatif et réflexions sur la maison. "Ma maison, je ne sais pas exactement où elle se trouve dans le monde. Tout ce que je sais c'est qu'elle est à moi. Beaucoup de gens ont habité ma maison. Certains ne font que passer, d'autres restent. Certains y sont encore." Šarunas Bartas

All'interno della "casa", un ragazzo si aggira spaesato da una stanza all'altra incontrando anziani, giovani donne nude e personaggi di ogni tipo. Arriva poi nella sala da pranzo, dove alcune persone stanno consumando un pasto in uno scenario devastato. Ma i corridoi della villa sono popolati di altre strane figure...

Świat, który Šarūnas Bartas tworzy w swoich filmach, jest projekcją wewnętrznych stanów bohatera, skomplikowanym emocjonalnym uniwersum. Mieszają się w nim symbole kultury, archetypy, wspomnienia, zdarzenia realne i wyobrażone, intuicje, sny, przeczucia i twarze. To kino, które znajduje najbardziej ekstremalny wyraz właśnie w Domu, wędrówce przez pokoje realnego budynku, a jednocześnie przez czas i pamięć, przez podświadomość młodego mężczyzny, „podmiotu lirycznego” tego filmowego poematu.

Abstrata, belamente fotografada e quase muda, exceção feita a narração limitada, esta excursão arthouse sem trama do realizador de culto lituano Šarūnas Bartas presta tributo a uma velha mansão grande junto ao lago e à cultura lituana.

Это мой дом. Я не могу сказать, где он находится, в какой части света. Я просто знаю, что этот дом — мой. В нем жило множество людей. Некоторые из них всего лишь заходили и вскоре покидали его, другие оставались дольше. Немногие из них живут в нем до сих пор.