胡格斯无法摆脱妻子布兰奇的过早去世，后者让他幸福了十年。他独自一人住在布鲁日的家里，他希望像妻子一样死去。这位悲伤的鳏夫把他居住的地方变成了献给他心爱的妻子的神殿。一天，他遇到了芭蕾舞演员珍妮，她长得像布兰奇。

Hugues Viane is een burgerlijke, streng opgevoede man van veertig, die in Brugge treurend wandelingen maakt, terugdenkend aan zijn overleden jonge vrouw Blanche. Daar ziet hij de jonge danseres Jeanne Marchal, een danseres die sprekend op zijn gestorven echtgenote lijkt. Hij laat haar wonen in het lege huis van zijn ouders, schenkt haar een halsketting van zijn echtgenote, maar mijdt haar vervolgens met perioden, in die houding gesterkt door het negatief advies van zijn biechtvader en de afkeuring van Rosalie, zijn huishoudster.

Hugues cannot get over the untimely death of his wife Blanche, who made him happy for ten years. He lives alone in his house in Bruges, a city he would like to be dead like his wife. The sorrowful widower has transformed the place he lives in into a shrine dedicated to his beloved wife. One day, he meets Jeanne, a ballet dancer, who looks like Blanche.

Riche et solitaire, un veuf risque tout son argent et sa réputation pour venir en aide à une jeune danseuse qui est le portrait craché de sa défunte épouse.

Un văduv înstărit, dar singuratic, își pune toți banii și reputația în joc pentru a susține o dansatoare tânără care-i seamănă leit soției sale decedate.