Róża trouwt met een veelbelovende jonge architect, Juliusz. Dan breekt de Tweede Wereldoorlog uit en binnen enkele weken wordt Juliusz naar een concentratiekamp gedeporteerd. Maanden en jaren gaan voorbij, totdat Róża alle hoop op een terugkeer van haar man laat varen. Ze ontmoet een andere man, wordt er verliefd op, en probeert haar leven weer op de rails te krijgen, maar op een dag keert Juliusz onverwacht terug - een verbrijzelde, slechts een geest van zijn vroegere zelf, lichamelijk kreupel en gekweld door herinneringen aan de kampen. Eerst uit plicht en dan uit medelijden begint Róża voor hem te zorgen, maar haar gevoelens veranderen langzaam in een soort afkeer.

Róża marries a promising young architect, Juliusz. Then World War II breaks out and within weeks Juliusz is deported to a concentration camp. Months, and then years go by, until Róża abandons any hope that her husband might return. She meets and falls in love with another man, and tries to put her life back together, but one day, unexpectedly, Juliusz does return - a shattered, mere ghost of his former self, physically crippled and tormented by memories of the camps. First out of duty, then out of pity, Róża starts to care for him, but her feelings slowly are transformed into a kind of revulsion

Róża, młoda żona Juliusza Zborskiego, traci wszelką nadzieję na powrót męża z obozu koncentracyjnego. Wiąże się ze swym zwierzchnikiem, profesorem Stęgieniem. Niestety, wkrótce, wbrew wszelkiemu prawdopodobieństwu, Juliusz wraca do domu. Jest wrakiem człowieka, chory, wyniszczony, niemal niezdolny do normalnego życia. Dalszy związek Róży ze Stęgieniem staje pod znakiem zapytania. Oboje nie wiedzą, co robić. Pewni są tylko jednego: nie wolno Zborskiemu wyrządzić jeszcze jednej krzywdy.

Юлиуш Зборский, некогда талантливый архитектор, вернулся из концлагеря сломленным, больным, измученным. С тех пор прошло 4 года. За время его долгого отсутствия, потеряв надежду на возвращение Юлиуша, его жена Роза завязала новые отношения - со своим начальником, профессором Стенгенем. Теперь оба не знают, что делать. Они уверены только в одном: нельзя причинить Юлиушу новую боль.