Pour une raison qu’il ignore, Alfred a perdu la parole. Un jour, ayant fui une nouvelle fois le baiser de celle qu’il aime et sentant la solitude s’installer, il prend une décision. Alfred va adopter un enfant. Contre toute attente, sa demande est prise en compte et acceptée. Mais le jour J, celui qui arrive ne correspond pas vraiment à celui qu’il attendait…

Alfred lives with his mother in a small village keeping chickens and selling eggs at the local market. He doesn't speak, except to his mother and to children. He has a girlfriend of sorts, although she shies away from any physical contact with her. But more than anything, Alfred wants a child. As natural fatherhood is out of the question he takes the next best option, and makes an application to adopt. With a very un-French lack of bureaucracy Alfred's adoptive son arrives, but turns out not to be the bouncing baby he was hoping for. [taken from London Film Festival 2006 catalogue]

Alfred woont met zijn moeder in een klein dorpje waar hij kippen houdt en eieren verkoopt op de lokale markt. Hij praat niet, behalve tegen zijn moeder en tegen kinderen. Hij heeft een soort vriendin, al schuwt zij elk fysiek contact met haar. Maar bovenal wil Alfred een kind. Omdat er geen sprake is van natuurlijk vaderschap, kiest hij de op een na beste optie en doet hij een aanvraag tot adoptie. Met een zeer on-Frans gebrek aan bureaucratie arriveert Alfreds adoptiezoon, maar blijkt niet de stuiterende baby te zijn waarop hij hoopte. [overgenomen uit de catalogus van het London Film Festival 2006]