An official is sent from his home in Tehran to hear the final appeal of a woman sentenced to death, a political prisoner. The official's wife of nearly 20 years, Fereshteh Samimi, writes him a letter to read when he reaches the hotel - the story of her student days during the revolution of 1978. We see the story in flashbacks as he reads: she leaves her province on scholarship, joins a Communist youth group, avoids arrest, and comes under the sway of a suave older man, Roozbeh Javid, a literary-magazine editor. As she tells her husband about the hidden half of her life, Fereshteh asks that he listen to the woman facing execution, a woman and therefore one of Iran's hidden half.

موضوع فیلم درباره فرشته است که در آستانه رسیدگی همسرش خسرو در مقام نماینده ریاست جمهوری به پرونده قضایی یک زن محکوم به اعدام، دفترچهٔ خاطراتش را به او می‌دهد. خسرو در دفتر می‌خواند که فرشته که در سال‌های ۵۸-۵۹ دانشجو بوده، جذب گروه‌های سیاسی چپ می‌شود و به عنوان هوادار فعالیت می‌کند. در این شرایط به محفلی روشنفکرانه راه می‌یابد که گرداننده اش سردبیر یک نشریه ادبی به نام روزبه جاوید است. این آشنایی کم کم به عشقی نامعلوم می‌انجامد، اما او پی می‌برد که جاوید همسری به نام خانم جاوید دارد. فرشته با وجود تنگ تر شدن فضای سیاسی جامعه، به خاطر قولی که به خانم شفیع داده‌است درخواست جاوید را مبنی بر فرار از ایران و ازدواج با او نمی‌پذیرد. تا اینکه هفده سال بعد در حالی که مسیر زندگی اش کاملاً تغییر کرده‌است او را در مجلس ختم یکی از دوستانش می‌بیند. جاوید از فرشته گله می‌کند که هیچگاه فرصت دفاع از خود را به او نداد.