In de zomer van 1991 wordt een oudere vrouw Ghislaine Marchal vermoord aangetroffen in de kelder van haar huis met de boodschap 'Omar M'a Tuer' (Omar heeft mij vermoord) ernaast geschreven in haar eigen bloed. Ondanks een gebrek aan forensisch of DNA-bewijs wordt haar Marokkaanse tuinman Omar Raddad schuldig bevonden en veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf in een Franse gevangenis. Geschokt door de zaak en overtuigd van zijn onschuld, verhuist journalist Pierre-Emmanuel Vaugrenard naar Nice om onderzoek te doen en de waarheid te achterhalen...

In the summer of 1991 an elderly woman Ghislaine Marchal is found murdered in the basement of her home with the message "Omar M'a Tuer" (Omar has kill me) written beside in her own blood. Despite a lack of forensic or DNA evidence, her Moroccan gardener Omar Raddad is found guilty and sentenced to 18 years in a French prison. Shocked by the case, and convinced of his innocence, journalist Pierre-Emmanuel Vaugrenard moves to Nice to investigate, and uncover the truth...

Le 24 juin 1991, Ghislaine Marchal est retrouvée morte dans la cave de sa villa de Mougins. Des lettres de sang accusent : « Omar m’a tuer ». Quelques jours plus tard, Omar Raddad, son jardinier, est écroué à la prison de Grasse. Il parle peu, comprend mal le français, a la réputation d’être calme et sérieux. Dès lors, il est le coupable évident. Il n’en sortira que sept ans plus tard, gracié, mais toujours coupable aux yeux de la justice. En 1994, révolté par le verdict, Pierre-Emmanuel Vaugrenard, écrivain convaincu de l’innocence d’Omar Raddad, s’installe à Nice pour mener sa propre enquête et rédiger un ouvrage sur l’affaire…

Im Sommer 1991 wird eine ältere Frau, Ghislaine Marchal, ermordet im Keller ihres Hauses aufgefunden, daneben steht mit ihrem eigenen Blut die Botschaft „Omar M'a Tuer“ (Omar hat mich getötet). Trotz fehlender forensischer oder DNA-Beweise wird ihr marokkanischer Gärtner Omar Raddad für schuldig befunden und zu 18 Jahren Haft in einem französischen Gefängnis verurteilt. Der von dem Fall schockierte und von seiner Unschuld überzeugte Journalist Pierre-Emmanuel Vaugrenard zieht nach Nizza, um Nachforschungen anzustellen und die Wahrheit aufzudecken...

בקיץ 1991 אשה מבוגרת גיסליין מרצאל נמצאת נרצחת במרתף ביתה עם המסר "עומר הורג אותי" כתוב לצד דמה. למרות היעדר ראיות משפטיות או DNA, הגנן המרוקאי שלה עומר ראדד נמצא אשם ונידון ל -18 שנים בכלא הצרפתי. המום מהמקרה, ומשוכנע בחפותו, העיתונאי פייר-עמנואל ווגרנארד עובר לניס כדי לחקור ולחשוף את האמת ...

No verão de 1991, Ghislaine Marchal é encontrada morta no sótão de sua casa em Mougins, com a mensagem “Omar me matou”, escrita com seu próprio sangue. Apesar da falta de evidências, seu jardineiro marroquino, Omar Raddad é sentenciado a 18 anos de prisão. Em choque com o caso e convencido da inocência de Omar, o jornalista Pierre-Emmanuel Vaugrenard se muda para Nice com o intuito de investigar sobre o caso e descobrir a verdade.

Sommaren 1991 hittas en rik änka, Ghislaine Marchal, knivmördad i källaren till sin villa i Sydfrankrike. På väggen, skrivet i hennes blod, står frasen ”Omar m’a tuer”, vilken tycks anklaga hennes marockanske trädgårdsmästare, Omar Raddad. Men texten innehåller också ett märkligt grammatiskt fel som tyder på att en mindre franskkunnig person än den döende Marchal kan ha skrivit den. Ett villospår? Inte desto mindre arresteras Omar. Efter en slarvig rättsprocess med rasistiska övertoner döms han för mord. En känd författare startar sin egen undersökning. Bevisen för Raddads oskuld hopar sig, men rättsväsendet vägrar lyssna.

Olaylar, bir kadının kendi evinde bıçaklanarak öldürülmesiyle başlar. Evde kadının kanıyla yazılmış, bahçıvanını işaret eden “Ömer beni öldürmek…” şeklinde bir not da bulunur. Ömer, işleri kolaylaştıran bir şüpheli; eğitimsiz, cahil ve mahkemede kendini savunamayan bir Faslı göçmen…