1661年，在法国执掌大权的马萨林主教生命垂危，年轻的路易十四决定亲自掌权，他依仗马萨林的得力助手科尔贝，排挤了利欲熏心、依仗太后势力的总监福凯，把所有的权力集中到了自己一人手中，并开始修建宏大的凡尔赛宫，为的是控制贵族，并营造欧洲历史上史无前例的“太阳王”形象。

Cardinal Mazarin dies, leaving a power vacuum in which the young Louis asserts his intention to govern as well as rule. Mazarin's fiscal advisor, Colbert, warns against Fouquet, the Superintendant who has been systematically looting the treasury and wants to be prime minister. Fouquet believes Louis will soon tire of exercizing power and overplays his hand by offering a bribe to Louis' mistress to be his ally. She reports this to the king who arrests Fouquet. Louis and Colbert design a brilliant strategy to keep merchants making money, nobles in debt, the urban poor working and fed, and peasants untaxed.

Comment Louis XIV, le Roi Soleil, assuma un pouvoir sans partage à la mort de Mazarin.

ლუი მე-14 მხოლოდ 5 წლის იყო, როდესაც მამა გარდაეცვალა. თითქოს დედოფალი ანა მართავდა საფრანგეთს, რეალურად კი გადაწყვეტილებებს კარდინალი მაზარინი იღებდა. საბოლოოდ კი ლუიმ სახელმწიფო საბჭო მოიწვია და განაცხადა,რომ ამიერიდან დამოუკიდებლად მართავდა ქვეყანას.

Mazarin halálakor Franciaország elképesztő állapotban van: virágzik a korrupció, a kiskirálykodás, az esztelen dőzsölés. Az anyakirálynő szerint fia, XIV. Lajos csak a vadászat, a bálok és a kártya iránt érdeklődik. Pedig a 22 éves fiatalember hatalmas eltökéltséggel lát neki a feladatának.

Alla morte del suo ministro Giulio Mazarino (1602-61), il giovane re Luigi XIV (1638-1715) riceve in eredità i suoi consigli politici che lo premuniranno contro la fronda dell'aristocrazia e un fedele servitore come Jean-Baptiste Colbert (1619-83) che dirigerà abilmente la sua politica. Prodotto dall'ORTF (la TV pubblica francese), sceneggiato da Philippe Erlanger (con dialoghi di Jean Gruault), è un eccezionale e originale esempio sul modo di far storia al cinema: descritta con puntiglio cronachistico, la storia è rievocata con materialistica concretezza nelle sue radici politiche ed economiche. La descrizione dei meccanismi del potere e delle loro origini è illuminante, finalmente didattica come Rossellini teorizza, a partire dal ricorso allo sfarzoso cerimoniale come funzione del potere politico che impoverisce e strema le velleità di indipendenza dei nobili.

20여 년간 나라를 좌지우지했던 마자랭 추기경이 죽은 이후, 루이 14세는 강력한 군주가 되어 왕권을 드높이고, 절대왕정의 기반을 다지고자 한다. 루이 14세는 콜베르의 도움으로 권력에 대한 야욕을 드러내던 푸케를 제거하고, 마침내 ‘태양왕’으로 빛난다.

Людовику XIV было всего пять лет, когда умер его отец. Вдовствующая королева Анна считалась правительницей Франции, но фактически всеми делами вершил ее фаворит — кардинал Мазарини. Людовик во всем послушно следовал его указаниям. Но едва Мазарини не стало, король тут же освободился от всякой опеки. Он созвал Государственный совет и объявил, что отныне будет править единолично…

Tras la muerte del poderoso Cardenal Mazarino, el joven Luis XIV toma medidas que le permitan mantenerse en el trono de Francia.