Francuska, 1944. Djeca dvaju sela, Longevernea i Velransa, imaju igru rata koja se igra oduvijek. Nakon zarobljavanja neprijatelja, kao ratni plijen, kidaju se gumbići s odjeće tako da se djeca kući vraćaju ponižena, jedva pridržavajući odjeću. Borba se naziva Rat gumbića, a selo koje skupi najviše gumbića postaje pobjednik. U međuvremenu, Lebrac (Jean Texier) se zagleda u Violette (Ilona Bachelier), mladu Židovku, šeficu Longeverne djece, koja se nađe u velikoj opasnosti od nacista.

Een dorp in het zuiden van Frankrijk, 1960. Een groep van plattelandsjongeren in de leeftijd van 7 tot 14 jaar onder leiding van de onverschrokken Lebrac is verwikkeld in een strijd met hun grote rivalen, de kinderen uit een naburig dorp. Een strijd om eer en trouw die al generaties lang leeft, waarbij vernedering de meest gevreesde nederlaag is en geen tactiek te extreem is. Met hun nieuwste aanwinst, de dappere en slimme Lanterne, lijkt de overwinning dichtbij. Maar het is niet eenvoudig om te vechten zonder in de problemen te komen met papa en mama als ze thuis komen met gescheurde kleren en ontbrekende knopen.

1960. The thrilling battles waged by a band of kids from two rival villages in the southern French countryside.

1960, un village dans le sud de la France. Une bande de garçons, âgés de 7 à 14 ans, menée par l’intrépide Lebrac, est en guerre contre les enfants du village voisin, leurs ennemis jurés. Une guerre sans merci, qui dure depuis des générations. On se bat pour l’honneur et la fidélité et, pour gagner, tous les moyens sont bons. Même, s’il le faut, combattre nu comme un ver, ou pire, accepter l’aide de Lanterne — une fille ! — la nouvelle recrue de la bande, pleine de panache et d’ingéniosité. Mais il n’est pas facile d’être une armée de petits hommes sans se faire attraper par Papa et Maman ! Quand, après la bataille, on rentre à la maison, les vêtements en lambeaux et des boutons en moins, mieux vaut se faire discret…

Ein südfranzösisches Dorf im Jahr 1960. Seit Generationen führen die Jungs dort einen Krieg gegen die Kinder des Nachbardorfs, von dem keiner mehr so recht weiß, warum er eigentlich herrscht. Angeführt werden die Sieben- bis Vierzehnjährigen von dem genialen Lebrac, der im Notfall auch zu extremen Mitteln greift und sich bei seinen Schlachtbemühungen sogar von einem Mädchen (!!!) helfen lässt. Vor allem erweist es sich als zunehmend schwierig, dass die Eltern nichts von der Auseinandersetzung mitbekommen.

בצרפת הכפרית של מלחמת העולם השנייה, שתי קבוצות ילדים יריבות "נלחמות" זו בזו במשחק מתמשך, כאשר המנצחים הם אלו שישיגו את הכפתורים, החגורות והשרוכים של המפסידים, אשר נשלחים הביתה מרופטים לאמהותיהם הזועמות. כאשר ויולט, ילדה יהודיה, מגיע לעיר כדי להסתתר מאימת הנאצים, מנהיג אחת הקבוצות, לברק, מתיידד עמה ומגייס את שתי הקבוצות לעזור לויולט מפני המלחמה האמיתית שבחוץ.

Veiksmas vyksta 1960 metais Pietų Prancūzijos provincijoje. Mažo kaimelio paauglių grupė rengiasi atremti eilinę kaimyninės gyvenvietės vaikų ataką. Iš kartos į kartą vyksta šis žaidimas, pramintas „Sagų karais“. Kovotojų būriui vadovauja drąsusis Lebracas. Vaikai su savo bendraamžiais kaunasi dėl garbės, bandydami įrodyti, kurie drąsesni ir šaunesni. Šis karas labai apsunkina tai, kad jų praradimus bei laimėjimus atidžiai stebi abiejų kaimų tėvai ir seneliai.

Em 1960, em uma aldeia no sul da França, um bando de meninos com idades entre sete e 14 anos, liderados pelo audacioso Lebrac (Vincent Bres), está em guerra com as crianças da aldeia vizinha. Para vencer seus inimigos vale tudo, até aceitar a ajuda de uma garota. Mas não é fácil ser um pequeno exército de homens sem ser pego pelos pais. Ao voltar para casa, após um dia de batalha com as roupas rasgadas e botões a menos, o maior desafio é ser discreto para fugir do castigo.

1960, em uma aldeia no sul da França. Um grupo de meninos, com idades entre 7 a 14 anos, é liderado por Lebrac (Vincent Bres) numa guerra contra as crianças da aldeia vizinha. Trata-se de uma batalha tradicional, realizada há gerações pelos jovens das duas aldeias. Eles lutam pela honra e lealdade, mas utilizam-se dos meios necessários para vencer. O exército de pequenos homens tenta de todas as formas não ser percebido por pais e mães, o que é complicado quando voltam para casa com as roupas rasgadas e sem botões.

Ни одного камня в рогатке. Никаких перестрелок в неурочное время. Таковы правила ведения войны между мальчишками двух соседствующих ирландских деревень. Дети есть дети, но иногда они, на свой забавный манер, ведут себя как взрослые.

Los niños de dos aldeas vecinas francesas mantienen una rivalidad eterna que les enfrenta en batallas donde los botones son el precio de la derrota.

İkinci Dünya Savaşı sırasında iki kasaba çetesi arasında başka bir savaş sürüyordur. Fakat bu savaşta amaç diğer taraftan mümkün olduğunca çok düğme toplamaktır. Bu sırada Simon, Miriam adında genç bir Musevi kızla kasabaya gelir. Fakat Simon Miriam'ın kimliği açığa çıkmasın diye kasabalılara vaftiz kızım Violet der. Simon'un kasabaya dönmesi eskiden beri ona aşık Lebrac'ın içinde yeni bir umut doğurur. Düğme savaşları hızla devam ederken, kasabalılarda da gizemli Violet'in kim olduğuna dair merak giderek artar.

Чергова версія протистояння двох компаній хлопчаків, які живуть в двох селах-конкурентах у південно-французькій глибинці.