这部电影是多了还是少谈从雨果·贝塔尔一书（模具施塔特指数ohne Juden）的文件。作为电影本身就说明在维也纳在20年代初的电影工业的典型问题。传说中的共和国乌托邦。地址：Ballhausplatz在维也纳举行。有troble。工人们在街上都走出去了，钱也失去了其价值。在酒吧的人都已经知道了解决方案：犹太人被驱逐......模具施塔特指数ohne Juden（市没有犹太人）是根据1922年的小说雨果·贝塔尔。在这部小说中，他处理了上升的反犹太主义在satircial方式的后果。

In het historische Wenen van de jaren twintig, in de film Utopia genoemd en toch deels de filmlocatie, wordt de bevolking gedomineerd door drie baanbrekende basiservaringen: een gevoel van verlies, de dreiging van sociale declassificatie en een stemming tussen een revolutionaire geest en een Cultuur van opwinding Bovendien verergeren inflatie en werkloosheid de gespannen situatie. Het volk eist de verdrijving van de Joden die zij verantwoordelijk houden voor de negatieve ontwikkelingen. De bondskanselier “Dr. Schwerdtfeger, aanvankelijk terughoudend, plaatst zichzelf om tactische redenen in de ideologische voorhoede van deze beweging en geeft in zijn toespraken voor het parlement redenen voor de onmogelijkheid van co-existentie met de Joodse bevolking. De verdrijving van joden per trein of te voet wordt tot in detail gedemonstreerd.

In the Republic of Utopia, because of the bad economic crisis ailing the nation, the Jews are made the scapegoats for the economic and social ills affecting the population; therefore, the government decides to expel them. Leo Strakosch is among the exiled. He is engaged to Counsellor's Linder's daughter. He gets into the Republic, in a clandestine way, to show to the society the wrongness of their anti-semitic prejudice. Bettauer's novel differs essentially from the film version. "Vienna" was named "Utopia". Even a happy ending was provided.

Les habitants d’Utopia (où il n’est pas difficile de reconnaître Vienne) rêvent de se débarrasser des juifs. L’Assemblée d’Utopie vote donc leur expulsion : la foule se réjouit, et voilà les juifs expulsés : on s’attarde longuement sur leurs lamentations, que ce soit à la synagogue ou chez eux ; on en montre certains sur les routes de l’exil, d’autres arrivant à Jérusalem et se trouvant singulièrement dépaysés. Enfin et surtout, on les voit sur des quais de gares, où ils prennent des trains sans retour…

Im historischen Wien der 1920er Jahre, im Film als Utopia bezeichnet und dennoch zum Teil Drehort, herrschen in der Bevölkerung die drei epochalen Grunderfahrungen vor: Verlustgefühl, drohende soziale Deklassierung und eine Stimmung zwischen Revolutionsgeist und Erregungskultur.Zudem spitzen Inflation und Arbeitslosigkeit die gespannte Lage zu. Das Volk fordert die Ausweisung der Juden, die es für die negativen Entwicklungen verantwortlich macht. Der Bundeskanzler „Dr. Schwerdtfeger“, zunächst reserviert, setzt sich aus taktischen Gründen an die ideologische Spitze dieser Bewegung und liefert in seinen Reden vor dem Parlament Gründe der Unmöglichkeit des Zusammenlebens mit der jüdischen Bevölkerung. Hierzu werden verschiedene Stereotype aufgegriffen, die mit antisemitischer Rhetorik im Allgemeinen sowie bestimmter Stilmittel aus den Reden jener Zeit beinahe vollständig übereinstimmen. Die Ausweisung der Juden mit dem Zug, bzw. als Fußmarsch, wird detailliert vorgeführt.

משבר כלכלי עמוק הביא לעלייתה של מפלגה ימנית-לאומנית בעיר "אוטופיה", שראתה בגירוש יהודי האזור כפתרון לבעיה • לא מדובר בתיעוד של המציאות, כי אם בסרט אוסטרי מ-1924 שחזה את עליית הנאצים לשלטון. הסרט הושתת על הנובלה הדיסטופית של הסופר האוסטרי ממוצא יהודי הוגו בטאוור, שביקש למחות על האווירה האנטישמית הארסית שפשה באוסטריה. בטאוור נרצח שנה לאחר מכן במשרדו על ידי אוטו רותשטוק, פעיל אנטישמי זועם שעליו גזרו השלטונות האוסטרים 20 חודשי מאסר בלבד.

En la República de Utopía, ante la grave crisis económica que atenaza el país, los judíos son señalados como los únicos culpables de la grave situación económica y social que afecta a los ciudadanos y se decide expulsarlos del país. Entre los expulsados está Leo Strakosch, prometido de la hija del consejero del gobierno Linder, el cual entrará de forma clandestina en la República para demostrarle a la sociedad de lo erróneo de tal situación y de sus prejuicios antisemitas.