One of the most important figures in contemporary cinema, Pedro Costa's celebrated music documentary is a mesmerizing portrait of French actress-turned-singer Jeanne Balibar, a transfixing, cigarette-smoking chanteuse with an intense devotion to her craft. Photographed in shimmering black-and-white and featuring a soundtrack of jazz-inflected pop songs, the film is a luminous exploration of the creative process.

Jeanne Balibar, chanteuse, des répétitions aux enregistrements, des concerts rock aux cours de chant lyrique, d’un grenier à Saint Marie-aux-Mines à la scène d’un café de Tokyo, de Johnny Guitar à la Périchole, d’Offenbach.

"Zobacz, co robimy, nawet jeżeli nie lubisz teatru" - powiedziała Jeanne Balibar, znajoma, uwielbiana przez Costę francuska aktorka, która także śpiewa. I całkiem naturalnie, jakby mimochodem, powstał z tego film-niefilm, kolaż fragmentów prób, koncertów, nagrań w studiu, a nawet lekcji śpiewu, obraz pracy nad albumem. Bohaterowie, Balibar i muzyk Rodolphe Burger z zespołem, wyłaniają się z czerni, ekspresjonistycznie oświetleni są stylowi i piękni, ich talent zyskuje subtelną oprawę. "Staraliśmy się wydobyć coś spod powierzchni tego filmu, nawet nie historię, coś więcej, coś o strachu, o świetle i ciemności" - mówił Costa. "To nawet nie jest dokument o pracy, tylko o próbie osiągnięcia czegoś, wejścia w krąg wtajemniczonych. Źródłem tego wrażenia wydaje się wrażliwość Jeanne, jej zagubienie i poczucie bycia wciąż nie na miejscu, i w operze, i między tymi facetami, profesjonalnymi muzykami. To jest film o formie, przyjmuje formę Jeanne".

"Ne change rien" nace de la amistad entre la actriz Jeanne Balibar, el ingeniero de sonido Philippe Morel y el cineasta Pedro Costa. En este documental vemos a Balibar cantando, en ensayos y grabaciones, en conciertos de rock y cursos de canto lírico, en un ático en Sainte-Marie-aux-Mines o en el escenario de un café en Tokyo.