De goedhartige Astolfo, een gepensioneerde professor die uit zijn Romeinse appartement is gezet, besluit zijn intrek te nemen in een oud adellijk maar vervallen paleis, het laatste overblijfsel van zijn familiebezit in een afgelegen dorp in de Abruzzen. Hij is er al tientallen jaren niet meer is geweest. Bij aankomst blijkt er een zwerver te wonen en Astolfo besluit dat hij bij hem mag blijven wonen. Maar daar blijft het niet bij, want al snel wordt het duo vergezeld door een gepensioneerde kok en een jonge klusjesman en koken ze met z'n vieren en spelen ze spelletjes. Wanneer zijn neef langskomt en hem voorstelt aan Stefania, een charmante en gulle vrouw van zijn eigen leeftijd, is Astolfo al snel verliefd en worstelt hij met zijn gevoelens. Aangemoedigd door zijn trouwe groep zet Astolfo een moedige stap en leert hij dat het nooit te laat is voor de liefde.

Astolfo, a retired professor evicted from his apartment, decides to move into an old noble but decrepit palace, the last remnant of his family patrimony in a remote village of Abruzzo, where he hasn't been for decades. Soon enough, as a newcomer, he befriends a vagabond, a retired chef and a young handyman. A group of four live harmoniously at his place when he comes across Stefania, a charming and generous woman of his age. Astolfo falls in love and struggles with feelings he thought belonged to the past. Encouraged by his loyal group, Astolfo makes a brave step and learns delightedly that it's never too late to fall in love.

Astolfo, professeur à la retraite, doit quitter son appartement Romain, expulsé par la propriétaire. Désargenté, il décide de retourner au village de ses ancêtres, pour habiter le palais familial en ruine, vestige d'un patrimoine que chacun tente d'accaparer. Il se lie d’amitié avec le marginal qui squatte depuis des années la demeure, mais aussi avec un cuisinier retraité et un jeune sans emploi. Mais surtout, il rencontre Stefania, une femme de son âge, timide, douce et généreuse. Encouragé par ses amis, Astolfo fait un pas courageux et apprend avec joie qu’il n’est jamais trop tard pour tomber amoureux.

אסטולפו, פרופסור בגמלאות שמפונה מביתו ברומא, מחליט לעבור לגור באחוזה משפחתית בכפר מרוחק באברוצו, מקום בו לא ביקר עידנים. שם הוא מתיידד עם נווד, שף לשעבר ושיפוצניק צעיר. ארבעתם חיים בהרמוניה באחוזתו, עד שמגיעה סטפניה - אישה נדיבה ומקסימה בת גילו. אסטולפו מתאהב בה, אך בתחילה נאבק לא לחשוף את רגשותיו שבעיניו שייכים לעבר. עד שחבריו משכנעים אותו לעשות את הצעד שיוכיח לו שלעולם לא מאוחר להתאהב מחדש.

Delle varie forze che governano il mondo, la più forte è l'amore. Astolfo, un pensionato che dalla vita non si aspettava più niente, viene sfrattato dal suo appartamento e ripara nella vecchia casa di famiglia, un rudere in un paesino del centro Italia che era stato, un tempo, un palazzo nobiliare. Si adegua alla vita in provincia, si arrangia, vivacchia, si azzuffa con il sindaco, ritrova un vecchio amico, prende in casa un paio di scapestrati come lui. Poi incontra Stefania, una donna della sua età, e si innamora. Sarà l'inizio di una nuova vita, più travagliata ma anche più bella, più vera, l'unica che valga la pena di essere vissuta.

Astolfo je upokojeni profesor, ki ga prisilno izselijo iz najete hiše v Rimu, kjer je dolgo živel. Na lepem mora stran, zato se odloči preseliti v star in zanikrn dvorec, zadnji ostanek njegove družinske dediščine nekje v italijanskih Abrucih. Tam ni bil že desetletja. A ko se vseli, ugotovi, da tam že nekdo biva, in sicer tamkajšnji potepuh, ki je ostal brez strehe nad glavo. Kmalu se jima pridružita še upokojeni kuhar in mladi mojster za vse. Skupinica štirih si začne urejati udobno življenje. V napoto jim je sosed župnik, ki ga je skupnost poslala vohljat za Astolfom. V vasici živi tudi Stefania, očarljiva in ljubezniva gospa, v katero se Astolfo zagleda, čeprav z občutki krivde, saj ga nenadoma preplavijo čustva, za katera je mislil, da so že zdavnaj stvar preteklosti. Opogumljen od svojih novih prijateljev le stori prvi korak in kmalu navdušeno ugotovi, da za ljubezen nikoli ni prepozno.