W 1937 ukończył studia w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej. W latach 1937–1939 występował w Teatrach Miejskich w Łodzi. W czasie II wojny światowej brał udział w konspiracyjnym życiu artystycznym w Warszawie, a w czasie powstania warszawskiego w koncertach dla wojska organizowanych przez Leona Schillera. Po powstaniu został wywieziony do Oflagu VII A Murnau. Po wyzwoleniu oflagu był aktorem Teatru Ludowego im. Bogusławskiego w Lingen. Po powrocie do Polski grał w Teatrze Ziemi Pomorskiej w Toruniu (1946), Teatrze Wojska Polskiego w Łodzi (1946–1949) oraz teatrach warszawskich: Narodowym (1949–1979) i Współczesnym (1955–1957). W 1979 przeszedł na emeryturę i występował gościnnie w teatrach Warszawy.