Melanie Richards Griffith (Manhattan, Nova York, 9 d'agost de 1957) és una actriu de cinema estatunidenca. És filla de l'actriu Tippi Hedren i de Peter Griffith.

梅兰妮·理查兹·格里菲斯（Melanie Richards Griffith，1957年8月9日-），美国女演员。她的职业生涯始于 1970 年代，出演了几部独立的惊悚电影，然后在 1980 年代中期取得了主流成功。

她出生于纽约市，父亲是女演员蒂皮·海德伦（Tippi Hedren）和广告主管彼得·格里菲斯（Peter Griffith），主要在洛杉矶长大，16岁时毕业于好莱坞职业学校。1975年，当时17岁的格里菲斯在亚瑟·佩恩（Arthur Penn）的黑色电影《夜行》（Night Moves）中与吉恩·哈克曼（Gene Hackman）演对手戏。后来，她因在布莱恩·德·帕尔玛 （Brian De Palma） 的惊悚片《替身》（1984 年）中饰演色情女演员而声名鹊起，这为她赢得了美国国家影评人协会最佳女配角奖。格里菲斯随后在喜剧《狂野的东西》（1986 年）中的表演获得了评论界的好评，然后她出演了 1988 年的《打工妹》，这为她赢得了奥斯卡最佳女主角奖的提名，并为她赢得了金球奖。

1990 年代，格里菲斯 （Griffith） 扮演了一系列角色，这些角色受到了不同的批评。她因在《布法罗女孩》（1995 年）中的表演而获得金球奖提名，并在 RKO 281 （1999 年）中饰演玛丽昂·戴维斯，同时还因在《闪耀》（1992 年）中的表演而获得金酸莓奖最差女演员奖，以及获得提名阿拉巴马州的疯狂（1999 年）和约翰·沃特斯的邪典电影塞西尔 B. 痴呆（2000 年）。其他作品包括约翰·施莱辛格的《太平洋高地》（1990）、《牛奶钱》（1994）、新黑色电影《穆赫兰瀑布》（1996）、在阿德里安·莱恩的《洛丽塔》（1997）中饰演夏洛特·黑兹和《天堂的另一天》（1998）。

她后来在《我们称之为一天的夜晚》（2003 年）中饰演芭芭拉·马克思，并在 2000 年代的大部分时间里出现在 Nip/Tuck、Raising Hope 和 Hawaii Five-0 等电视连续剧中。2003年，在伦敦登台演出后，她在音乐剧《芝加哥》的复兴中首次亮相百老汇，获得了庆祝性的评论。在 2010 年代，格里菲斯重返电影界，在科幻电影《奥托玛塔》（2014 年）中与当时的丈夫安东尼奥·班德拉斯演对手戏，并在詹姆斯·弗兰科的《灾难艺术家》（2017 年）中担任表演教练。

Melanie Richards Griffith (born August 9, 1957) is an American actress. She began her career in the 1970s, appearing in several independent thriller films before achieving mainstream success in the mid-1980s.

Born in New York City to actress Tippi Hedren and advertising executive Peter Griffith, she was raised mainly in Los Angeles, where she graduated from the Hollywood Professional School at age 16. In 1975, a then 17-year-old Griffith appeared opposite Gene Hackman in Arthur Penn's film noir Night Moves. She later rose to prominence for her role portraying a pornographic actress in Brian De Palma's thriller Body Double (1984), which earned her a National Society of Film Critics Award for Best Supporting Actress. Griffith's subsequent performance in the comedy Something Wild (1986) garnered critical acclaim before she was cast in 1988's Working Girl, which earned her a nomination for the Academy Award for Best Actress and won her a Golden Globe.

The 1990s had Griffith in a series of roles that received varying critical reception; she received Golden Globe nominations for her performances in Buffalo Girls (1995), and as Marion Davies in RKO 281 (1999), while also earning a Golden Raspberry Award for Worst Actress for her performances in Shining Through (1992), as well as receiving nominations for Crazy in Alabama (1999) and John Waters' cult film Cecil B. Demented (2000). Other credits include John Schlesinger's Pacific Heights (1990), Milk Money (1994), the neo-noir film Mulholland Falls (1996), as Charlotte Haze in Adrian Lyne's Lolita (1997), and Another Day in Paradise (1998).

She later starred as Barbara Marx in The Night We Called It a Day (2003), and spent the majority of the 2000s appearing on such television series as Nip/Tuck, Raising Hope, and Hawaii Five-0. After acting on stage in London, in 2003, she made her Broadway debut in a revival of the musical Chicago, receiving celebratory reviews. In the 2010s, Griffith returned to film, starring opposite then-husband Antonio Banderas in the science-fiction film Autómata (2014) and as an acting coach in James Franco's The Disaster Artist (2017).

Description above from the Wikipedia article Melanie Griffith, licensed under CC-BY-SA, full list of contributors on Wikipedia.

Melanie Richards Griffith (* 9. August 1957 in New York City) ist eine US-amerikanische Schauspielerin.

Das erste Mal stand sie im Alter von nur 12 Jahren in Smith! – Ein Mann gegen alle (1969) vor der Kamera. Ihre erste größere Rolle erhielt sie 1975 im Film Die heiße Spur. Im Jahr 1977 zeigte sie sich in dem Film „Garten der Zuflucht“ unbekleidet.

In den späten 1980ern und frühen 1990ern gehörte sie zu den größten Stars in Hollywood und drehte unter der Regie von Abel Ferrara, Brian De Palma, Jonathan Demme, Robert Redford, Mike Figgis, Mike Nichols und John Schlesinger. Danach hatte sie weniger Glück mit ihrer Rollenwahl – so drehte sie etwa mit ihrem Mann Don Johnson eine Neuverfilmung des französischen Jugendfilms Am großen Weg – und spielte nur noch selten in Ensemblefilmen wie Nobody’s Fool – Auf Dauer unwiderstehlich, Nach eigenen Regeln und dem Woody-Allen-Film Celebrity – Schön. Reich. Berühmt..

Melanie Richards Griffith (* 9. August 1957 in New York City) ist eine US-amerikanische Schauspielerin.

Das erste Mal stand sie im Alter von nur 12 Jahren in Smith! – Ein Mann gegen alle (1969) vor der Kamera. Ihre erste größere Rolle erhielt sie 1975 im Film Die heiße Spur. Im Jahr 1977 zeigte sie sich in dem Film „Garten der Zuflucht“ unbekleidet.

In den späten 1980ern und frühen 1990ern gehörte sie zu den größten Stars in Hollywood und drehte unter der Regie von Abel Ferrara, Brian De Palma, Jonathan Demme, Robert Redford, Mike Figgis, Mike Nichols und John Schlesinger. Danach hatte sie weniger Glück mit ihrer Rollenwahl – so drehte sie etwa mit ihrem Mann Don Johnson eine Neuverfilmung des französischen Jugendfilms Am großen Weg – und spielte nur noch selten in Ensemblefilmen wie Nobody’s Fool – Auf Dauer unwiderstehlich, Nach eigenen Regeln und dem Woody-Allen-Film Celebrity – Schön. Reich. Berühmt.

Amerykańska aktorka telewizyjna i filmowa - Melanie Griffith przyszła na świat 9 sierpnia 1957 roku w Nowym Jorku. Córka jednej z ulubionych aktorek Alfreda Hitchcocka - Tippi Hedren oraz producenta Petera Griffitha. Rodzice Melanie rozwiedli się gdy miała 4 lata. Wkrótce potem jej matka poślubiła znanego producenta Noela Marshalla. Griffith wychowywała się w towarzystwie trzech przyrodnich braci. Już w wieku 9 miesięcy występowała w reklamach. W 1969 roku pojawiła się po raz pierwszy na wielkim ekranie, Statystowała wówczas w westernie "Smith!". Na planie dramatu "Szkoła kochania" rozpoczął się jej romans z Donem Johnsonem. Para pobrała się w 1976 roku, jednak ich związek przetrwał jedynie kilka miesięcy (Co ciekawe Griffith i Don Johnson w roku 1989 ponownie wzięli ślub, jednak i tym razem małżeństwo nie przetrwało próby czasu). Melanie oficjalnie zadebiutowała w doskonałym thrillerze Arthura Penna - "W mroku nocy". Kolejne filmy aktorki - "Uśmiech", "Zdradliwa toń" czy "Przejażdżka", przyniosły jej w Hollywood opinię młodej uwodzicielki. Mimo młodego wieku chętnie rozbierała się na ekranie. W 1976 roku wzięła udział w sesji dla Playboya. Niestety skomplikowane życie osobiste uniemożliwiło jej wówczas kontynuowanie kariery. Na planie filmu "Roar" została zaatakowana przez lwicę, zaś w 1981 roku wpadła pod samochód. Lekarze uznali wówczas, że gdyby nie była pijana, zapewne zginęłaby na miejscu. Głośno było również o jej uzależnieniu od narkotyków. Gdy wydawało się, że jej krótka kariera dobiega końca, aktorka znalazła w sobie dość sił by zerwać z nałogiem i w 1984 roku Brian De Palma zaangażował ją do swojego filmu "Świadek mimo woli". Rola Holly Body, królowej filmów porno przyniosła jej nominację do Złotego Globu oraz tytuł "Gwiazdy Jutra". Uznanie krytyki i pozycję gwiazdy kina przyniosły jej filmy "Dzika namiętność" i "Pracująca dziewczyna". Za ten drugi otrzymała Złoty Glob, oraz została wyróżniona nominacją do Oscara. Niestety w latach 90. nie wszystkie role aktorki cieszyły się powodzeniem. Pojawiła się jednak w "Naiwniaku" Roberta Bentona, "Celebrity" Woody'ego Allena oraz "Lolicie" Adriana Lyne'a. W 1996 roku poślubiła Antonio Banderasa, z którym ma córkę, para rozwiodła się w roku 2016.

Melanie Griffith Hedren (Nueva York, 9 de agosto de 1957) es una actriz de cine estadounidense ganadora del Globo de Oro. Es hija de la actriz y modelo Tippi Hedren y el publicista Peter Griffith.

A lo largo de una carrera de casi cuatro décadas ha trabajado con varios de los más grandes actores de Hollywood, como Paul Newman, Tom Hanks, Harrison Ford, Tommy Lee Jones, Michael Douglas, Jeremy Irons, Ed Harris, Nick Nolte, Antonio Banderas, Bruce Willis, entre otros.

Tras trabajar como modelo y tras la interpretación de un buen número de papeles como actriz de reparto (como en La noche se mueve de Arthur Penn, 1975), obtuvo su primer éxito con Doble cuerpo (Brian De Palma, 1985). Entre sus títulos posteriores cabe citar Algo salvaje (Jonathan Demme, 1988), Lunes tormentoso (Mike Figgis, 1988), Armas de mujer (Mike Nichols, 1988), De repente, un extraño (John Schlesinger, 1990), La hoguera de las vanidades (Brian de Palma, 1990), Una extraña entre nosotros (Sidney Lumet, 1992), Ni un pelo de tonto (Robert Benton, 1994), Two Much (Fernando Trueba, 1995), Lolita (Adrian Lyne, 1997), Celebrity (Woody Allen, 1998), Locos en Alabama (Antonio Banderas, 1999) y Cecil B. Demented (John Waters, 2000).

En el ámbito teatral, destaca su debut en Broadway en 2003 con el musical Chicago, donde interpretó el papel de "Roxie Hart". Su trabajo recibió excelentes críticas y la obra fue un éxito de taquilla.

Está separada de Antonio Banderas con quien tiene una hija, Stella del Carmen. Nacida el 24 de septiembre de 1996 en Marbella, España. Antes, estuvo casada con Don Johnson (2 veces), con quien tiene una hija, Dakota, y también con Steven Bauer, con quien tiene un hijo, Alexander.