Известният режисьор Джафар Панахи кара такси из улиците на Техеран, качвайки най-различни пътници само за един ден. Всеки мъж, жена и дете искрено обясняват своето виждане за света, разпитвани от любопитния и възпитан шофьор-режисьор.

一辆黄色出租车行驶在德黑兰熙熙攘攘的街道上。各种各样的乘客坐上车，每人都直率坦白地回答了司机的各种问题。而这个司机不是别人就是导演贾法•帕纳西本人。在这个移动摄影棚中，导演将摄像机放在仪表板上，通过这次有趣而戏剧的旅程，记录了伊朗社会的精神风貌。 导演说：“我是一名电影工作者，我什么都不做，只拍电影。电影是我的语言和生命的意义。没有什么能阻挡我拍电影。因为当我被推入最深的角落时，我与自我相连。在如此私密之处，尽管限制诸多，创作的需求已超越了欲望。我心系电影艺术。这就是为什么无论如何，我都要继续拍电影。只有这样，我才能尊重自己，感受到我还活着。

伊朗「被河蟹、被滅聲」導演約化巴納希(Jafar Panahi)面對政府壓迫仍不損創作熱誠與敢言風骨，多部作品被列伊朗禁片但屢獲國際影展大獎一切不言而喻。今次自編自導自演，扮演的士司機，駕著黃色的士穿梭伊朗首都德黑蘭的街道，各種各樣的乘客，有男有女、有老有嫩、有富有貧、有保守派有現代派、有老翻賣家也有人權主義者，一一向他說出他/她們的大小故事和問題，設於車頭的攝影機拍下他們搞笑又充滿戲劇性的真情對話與社會面貌......搭的士笑看人生，以幽默反擊霸權。

放下攝影機，轉行當司機！國際名導賈法潘納希，這次開起小黃穿梭在德黑蘭的大街小巷，歡迎形形色色的平凡百姓上車，一起鑽入這座流動的城市片廠。乘客包括販賣盜版光碟的男子、捧著魚缸的大嬸、還有賈法潘納希表現搶眼的親姪女，一幕幕和「司機」幽默風趣的互動譜寫鮮明的庶民風情，一探伊朗社會百態，更藉由這些角色與對話，對伊朗社會現狀進行了巧妙且深刻的批判。

Renomovaný íránský tvůrce se ve svém druhém snímku natočeném v rámci nuceného domácího vězení proměnil v taxikáře, který prostřednictvím rozhovorů s rozličnými klienty nabízí vytříbeně kritický pohled na íránskou společnost. Panahí tu bez jakékoli sebelítosti a s odzbrojujícím humorem nastoluje otázku, jak se má chovat umělec v zemi, která mu neumožňuje svobodu projevu. S kamerou připevněnou za předním sklem svého vozu natočil Panahí film výmluvnější než mnohé sociopolitické studie.

Jafar Panahi agerer selv taxichaufføren, der med sit kamera indbygget i instrumentbrættet dokumenterer sine finurlige, morsomme og ind i mellem stærkt bevægende møder med allehånde iranere. På raffineret vis - og med stor menneskevarme - tegnes et portræt af et moderne Iran, som ikke ligner noget, vi kender fra tv-reportagerne og ej heller noget, de lokale myndigheder billiger.

Jafar Panahi rijdt als taxichauffeur door de levendige en kleurrijke straten van Teheran. Met een kleine camera op het dashboard filmt hij de openhartige passagiers terwijl hij ze interviewt. Het resultaat is een komische en aangrijpende schets van het dagelijks leven in de Iraanse hoofdstad.

A yellow cab is driving through the vibrant and colourful streets of Tehran. Very diverse passengers enter the taxi, each candidly expressing their views while being interviewed by the driver who is no one else but the director Jafar Panahi himself. His camera placed on the dashboard of his mobile film studio captures the spirit of Iranian society through this comedic and dramatic drive…

Iranilaisen mestariohjaajan Jafar Panahin lämminhenkisessä elokuvassa tavalliset ihmiset avautuvat elämästään taksin kyydissä. Huumorin ja draaman kautta välittyy värikäs kuva tämän päivän Iranista. Vuonna 2010 Panahi tuomittiin 20 vuoden matkustus- ja työkieltoon. Sen jälkeen hän on tehnyt salaa kotiarestissa elokuvia, jotka luotaavat iranilaisen yhteiskunnan ristiriitoja.

Installé au volant de son taxi, Jafar Panahi sillonne les rues animées de Téhéran. Au gré des passagers qui se succèdent et se confient à lui, le réalisateur dresse le portrait de la société iranienne entre rires et émotion...

Ein Taxi bewegt sich durch die farbenfrohen, pulsierenden Straßen Teherans. Die unterschiedlichsten Menschen steigen in das Taxi ein. Als der Fahrer sie interviewt, sagen alle Passagiere offen, was sie denken. Niemand anderes als der Regisseur Jafar Panahi selbst sitzt am Steuer des Taxis. Auf dem Armaturenbrett seines mobilen Filmstudios befindet sich die Kamera. Während der heiteren und dramatischen Fahrten durch die Stadt fängt sie die Stimmung in der iranischen Gesellschaft ein.

Ένα κίτρινο ταξί διασχίζει τους ζωντανούς και πολύχρωμους δρόμους της Τεχεράνης. Πολλοί και διαφορετικοί επιβάτες μπαίνουν στο ταξί, κι ο καθένας εκφράζει ειλικρινά τις απόψεις του, ενώ τους παίρνει «συνέντευξη» ο οδηγός, που δεν είναι άλλος από τον ίδιο τον σκηνοθέτη, τον Τζαφάρ Παναχί. Η κάμερά του, τοποθετημένη στο ταμπλό του αυτοκινήτου του (που έχει μετατραπεί σε κινούμενο κινηματογραφικό στούντιο), συλλαμβάνει το πνεύμα της ιρανικής κοινωνίας μέσα από αυτήν την κωμική και δραματική διαδρομή. Χρυσή Άρκτος και βραβείο FIPRESCI στο φεστιβάλ Βερολίνου [cine.gr]

כאשר הינך יוצר סרטים ואינך מורשה יותר לביים סרטים, אתה צריך לעשות הסבה. אז למה לא להיות נהג מונית? או יותר טוב, למה לא להעמיד פנים שאתה נהג מונית ולעשות סרט למרות הכל? זה מה שעשה ג'עפר פאנאהי. כעת הוא מזמין אתכם להיכנס למונית שלו במחיר של כרטיס קולנוע, לשוטט ברחובות טהראן ולגלות את אנשיה בדמותם של נוסעיו השונים. הסרט זכה בהערכה רבה ובפרסים בעולם.

Egy sárga taxi jár fel-alá Teherán forgalmas utcáin. Utasai közt van emberi jogi ügyvéd, kalózkiadású lemezekkel seftelő férfi, iskolás kislány, nyugdíjas asszony. Egy közös bennük: mindannyian őszintén megnyílnak, és hol higgadtan, hol szenvedélyesen érvelnek a felmerülő magán- és közéleti témákkal kapcsolatban. Beszélgetőtársuk, a taxisofőr pedig nem más, mint maga a rendező: az egykor politikai okokból házi őrizetre ítélt Jafar Panahi.

Un taxi attraversa le strade di Teheran in un giorno qualsiasi. Passeggeri di diversa estrazione sociale salgono e scendono dalla vettura. Alla guida non c'è un conducente qualsiasi ma Jafar Panahi stesso impegnato a girare un altro film 'proibito'. Panahi è stato condannato dalla 'giustizia' iraniana a 20 anni di proibizione di girare film, scrivere sceneggiature e rilasciare interviste, pena la detenzione per sei anni. Ma non c'è sentenza che possa impedire ad un artista di essere se stesso ed ecco allora che il regista ha deciso di continuare a sfidare il divieto e ancora una volta ci propone un'opera destinata a rimanere quale testimonianza di un cinema che si fa militante proprio perché non fa proclami ma mostra la quotidianità del vivere in un Paese in cui le contraddizioni si fanno sempre più stridenti.

영화에 대한 고백! 삶을 향한 예찬! 금지된 거장 감독의 유쾌한 영화 만들기가 시작된다! 영화 촬영을 위해서는 사전 허가가 필수이고 극장 상영을 위해서 역시 엄격한 상영 허가가 필요한 나라, 이란. 20년간 영화촬영금지, 해외출국금지를 당한 이란의 거장 감독 자파르 파나히는 어떻게든 영화를 만들 길을 찾기 위해 고민한 끝에 택시 기사가 되기로 결심한다. 선루프를 조명 삼고 계기판 옆 티슈통에 카메라를 숨긴 채 자파르 파나히의 노란 택시는 테헤란 곳곳을 누비는데... 불법 DVD를 파는 키 작은 청년부터 배급할 수 있는 영화를 만들겠다는 어린 조카 알리의 샘에 정시에 물고기를 놓아줘야 한다는 고집스런 할머니들 그의 계획을 응원하는 인권 변호사까지. 아직은 차가운 오늘의 이란에서 택시에 갇힌 거장 감독에게 여전히 따뜻한 세상을 전하는 아름다운 사람들의 사연이 공개된다!

یک روز زندگی همراه با يک رانندگی تاکسی در تهران.

Podróżujący po Teheranie jako taksówkarz reżyser w rozmowach z pasażerami pokazuje absurdy i grozę życia w jego ojczyźnie.

Neste falso documentário, Jafar Panahi instala uma câmara dentro de um táxi e segue pelas ruas de Teerão. À medida que vai encontrando clientes e os conduz ao destino, vai encetando conversa. Os assuntos abordados vão criando uma espécie de mosaico da sociedade iraniana e abrangem vários temas, desde a política nacional, os costumes locais ou mesmo a liberdade de expressão no Cinema.

Neste falso documentário, apesar das restrições legais que lhe foram impostas, Jafar Panahi instala uma câmara dentro de um táxi e segue pelas ruas de Teerã. À medida que vai encontrando clientes e os conduz ao destino, vai encetando conversa. Os assuntos abordados vão criando uma espécie de mosaico da sociedade iraniana e abrangem vários temas, desde a política nacional, os costumes locais ou mesmo a liberdade de expressão no Cinema.

По красочным улицам Тегерана едет желтое такси. В него садятся самые разные пассажиры и делятся своими историями с водителем. Им оказывается сам режиссер фильма, диссидент Джафар Панахи, которому по решению иранского суда запрещено снимать фильмы и покидать страну. Прикрепленная к панели управления камера фиксирует дух иранского общества через комичные и трагичные сцены из жизни пассажиров такси...

Jafar Panahi maneja un taxi amarillo por las vibrantes calles de Teherán, recogiendo a un grupo diverso de pasajeros en un solo día. Cada hombre, mujer y niño que aborda el vehículo expresa abiertamente su propia visión del mundo, mientras es entrevistado por el director/conductor.

Un taxi recorre las vibrantes y coloridas calles de Teherán. Pasajeros muy diversos entran en el taxi y expresan abiertamente su opinión mientras son entrevistados por el conductor que no es otro que el director del film, Jafar Panahi. Su cámara, colocada en el salpicadero del vehículo, captura el espíritu de la sociedad iraní a través de este viaje.

Befriad från husarrest men belagd med yrkesförbud fortsätter den iranske regissören Jafar Panahi oförtrutet att göra film. Passagerare av alla slag berättar öppenhjärtigt om sina liv för taxichauffören som spelas av regissören själv. Med kameran på instrumentbrädan i sin mobila filmstudio lyckas Panahi med både humor och dramatik ge en bild av dagens Iran.

Taksi Tahran'ın hikayesi, İran'ın başkenti Tahran'ın sokaklarında gezinen, görünürde diğerlerinden hiçbir farklı olmayan bir sarı takside geçiyor. Tahran'ın renkli sokaklarında ilerleyen taksi, her türden yolcuyu konuk eder ve şoför koltuğunda oturan kişi her yolcuyla farklı bir konu üzerine çeşitli röportajlar gerçekleştirir. Direksiyondaki isim ise ünlü yönetmen Jafar Panahi'den başkası değildir. Panahi, taksisinin ön panosuna monte edilmiş kamerasını yolculara çevirerek farklı konular üzerinden yürüttükleri sohbetlerle, izleyiciye içerisinde dram ve komedinin bir araya geldiği zengin bir Tahran portresi sunuyor.

По яскравим і барвистим вулицям Тегерана мандрує жовте таксі. У нього сідають різноманітні пасажири, кожен з яких щиро висловлює свої погляди під час бесіди з водієм. А водієм є не хто інший, як сам режисер фільму - Джафар Панахі.