根据安德烈·乌奥夫斯基的剧本改编，这是一段引人入胜的父子银幕对话，将怀旧与愤怒、崇高与幽默、老派风格与尖锐、深刻的波兰现实相结合。与之同名的“鸟语”是那些被排除在好斗的大多数之外的人所使用的语言：一位受孩子折磨的历史老师，一位被解雇的波兰研究老师，一位打扫银行家别墅的女孩，一位有俱乐部脚的花商，以及一位对电影着迷的学生。他们被极右势力逼到边缘，用讽刺、歌曲和经典名言为自己辩护。

Based on a script by Andrzej Żuławski, this is a fascinating on-screen dialogue between father and son that combines nostalgia and fury, the sublime with humor, and old-school style with a sharp, penetrating look at Polish reality. The eponymous bird talk is the language used by those excluded from the aggressive majority: a history teacher tormented by children, a teacher of Polish studies fired from his job, a girl who cleans a banker’s villa, a florist with a club foot and a student with a fascination for cinema. Pushed to the margins by the extreme right, they defend themselves with irony, songs and quotes from the classics.

Un fascinant dialogue à l'écran entre père et fils qui mêle nostalgie et fureur, le sublime avec humour, et le style old school avec un regard pointu et pénétrant sur la réalité polonaise. L'oiseau éponyme est le langage utilisé par les exclus de la majorité agressive : un professeur d'histoire tourmenté par des enfants, un professeur d'études polonaises viré de son travail, une fille qui nettoie la villa d'un banquier, un fleuriste avec un pied bot et un étudiant avec une fascination pour le cinéma. Mis à l'écart par l'extrême droite, ils se défendent avec ironie, chansons et citations des classiques.

Tytułowa Mowa ptaków jest językiem, jakim posługują się wykluczeni z agresywnej, hałaśliwej większości: dręczony przez dzieci nauczyciel historii, wyrzucony z pracy polonista, trędowaty kompozytor, dziewczyna sprzątająca w domu bankiera, szpotawa kwiaciarka i zafascynowana kinem uczennica. Zepchnięci na out przez reprodukujący bezmyślność system, przez skandujące „Nie-na-wi-dzę! Nie-na-wi-dzę!” stadionowe bandy nazioli; na swoją obronę mają tylko ironię, kwiaty i cytaty z klasyków

«Птичий язык» - это язык всех униженных и оскорбленных современного общества: учителя, над которым издеваются собственные ученики, уборщицы в богатом доме, молодого режиссера, прокаженного композитора. Единственным доступным оружием в бунте против системы для них оказываются только ирония, да афоризмы и цитаты из классики.