La Beatriz i l'Henrique s’enamoren i es casen quan ella té 21 anys. L'Henrique és oficial de la marina i s’embarca durant una temporada. Un dia mor de manera inesperada...

男人如海，远飏漂浪；女人是树，荫蔽家园。这是一则反溯家族记忆的私密创作，从最初两人的深情往复书简，顺此而成的生命诞造，以及其后伴怀自然、温柔照料的哺育子女。在女人温柔如巨树分枝的照料之下，孩子如鸟，学习飞翔，体会那苍穹万物。但在巨树倒下的一刻，雏鸟被迫变形成长，从此在漫长失亲的岁月里，想念至亲、凭悼失落的自己。

以印象派画风为骨干，佐以16mm 胶卷的有机颗粒影像，新锐导演瓦斯康丝勒借着家族物件、亲录原声，与戏剧式的重建演出，爬梳家族父执辈几尽失落的记忆。她邀请家人亲身参与演出，对应不同人声的旁白，以音划分离营造出想像空间，让全片在深刻幽微的生命沉思下，拥有轻盈的流动感，组成一出构图如画、探讨永恒的喧嚣疗愈之作。

Het onderzoek van een vrouw naar haar familiegeschiedenis ontwikkelt zich tot een meditatie over leven, dood en de emotionele impact van gedeelde rouw.

Filmmaker Catarina Vasconcelos sifts through the memories of her ancestors. Her naval officer grandfather, Henrique, who married her grandmother, Beatriz, on her 21st birthday, spent extended periods at sea, leaving her with six children. This is the beginning of a generational saga.

포르투갈어로 ‘사우다지(saudade)’는 사랑하는 사람의 부재 시 느끼는 상대를 향한 갈망이자, 아픈 기억이 주는 행복한 느낌을 뜻한다. 변신은 섬세한 시각적 아름다움과 함께 이 번역할 수 없는 단어, 사우다지가 가득한 한 가족의 내밀한 이야기를 들려준다. 열일곱에 어머니를 잃은 감독은 서른여섯 살에 갑작스럽게 어머니를 잃은 아버지를 떠올리며, 자신이 만나지 못한 할머니의 형상을 찾아 허구와 실제가 혼합된 영화를 만들었다. 편지를 읽는 목소리들을 통해 전해지는 가족의 연대기는 한 편의 동화같이 사랑하는 이의 상실이라는 불행뿐만 아니라 가족 안에 행복했던 순간을 드러낸다.

Opowieść będąca wędrówką przez losy trzech pokoleń, w centrum której znajduje się figura matki zapewniającej korzenie, ale i gałęzie, od których można się odbić, by odfrunąć.

No longa de estreia da portuguesa Catarina Vasconcelos, os mistérios habitam os detalhes. A passagem do tempo é sentida nas imagens da memória, presentificadas nos corpos e paisagens rigorosamente encenados para a câmera. Neste filme-ensaio afetivo, a escrita de si feminina, consciente de seu próprio caráter fabular, desdobra-se nas brechas de um caleidoscópio familiar: entre pai e filha, avó e neta, com a ausência espaçosa da palavra mãe. À narração over, também partilhada poeticamente, cabe o gesto de alinhavar instantes perdidos, resgatar a História de um país que reluta em mudar, forjar novos laços e genealogias por meio (e por causa) do cinema.

Beatriz e Henrique casaram no dia em que ela fez 21 anos. Henrique, oficial de marinha, passava largas temporadas no mar. Em terra, Beatriz, que aprendeu tudo com a verticalidade das plantas, cuidou das raízes dos 6 filhos. O filho mais velho, Jacinto, é meu pai e sonhava poder um dia ser pássaro. Um dia, subitamente, Beatriz morre. A minha mãe não morreu subitamente, mas morreu quando eu tinha 17 anos. Nesse dia, eu e o meu pai encontramo-nos na perda da mãe e a nossa relação deixou de ser só a de pai e filha.

Биографическая документальная драма о семье режиссера Катарины Васконселуш. Ее бабушка Беатрис вышла замуж за ее деда Энрике в день, когда ей исполнился 21 год. Энрике, морской офицер, был вынужден надолго уходить в море, а Беатрис оставалась дома, на берегу. Она любила наблюдать, как тянутся ввысь растения, и воспитывала шестерых детей. Ее старший сын Жасинту (Гиацинт), отец режиссера, в детстве мечтал стать птицей. Внезапно Беатрис умерла... Мама Катарины умерла не внезапно, но это произошло, когда ей тоже было 17 лет – как и ее отцу, когда он потерял свою маму. В тот день они с отцом стали ближе друг к другу, и их отношения уже больше никогда не были просто отношениями родителя и ребенка.

Beatriz y Henrique se conocen, se enamoran y se casan cuando ella tiene 21 años. Henrique es un oficial de la marina y se embarca en el mar durante una temporada. Beatriz queda a cargo de sus seis hijos en casa. Un día muere de forma totalmente inesperada. Su hijo mayor es Jacinto, que desde la infancia ha soñado con convertirse en un pájaro. Jacinto es el padre de la directora Catarina Vasconcelos, cuya madre también falleció cuando ella tenía 17 años. Tras su muerte, Catarina empezó a trabajar en un proyecto llamado "La metamorfosis de los pájaros".

Beatriz y Henrique se conocen, se enamoran y se casan cuando ella tiene 21 años. Henrique es un oficial de la marina y se embarca en el mar durante una temporada. Beatriz queda a cargo de sus seis hijos en casa. Un día muere de forma totalmente inesperada. Su hijo mayor es Jacinto, que desde la infancia ha soñado con convertirse en un pájaro. Jacinto es el padre de la directora Catarina Vasconcelos, cuya madre también falleció cuando ella tenía 17 años. Tras su muerte, Catarina empezó a trabajar en un proyecto llamado "La metamorfosis de los pájaros"