Als een van de belangrijkste hedendaagse schilders is de benadering van Albert Oehlen een volledige afwijzing van het gewone kunstcircus. Op zijn eigen manier weerspiegelt de film juist dit standpunt. Op dezelfde manier stelt het het doel in vraag van verouderde denkpatronen gecreëerd door blanke, heteroseksuele mannelijke kunstenaars van een bepaalde leeftijd die de kunstwereld eeuwenlang hebben gedomineerd.

Being one of the most significant, contemporary painters, Albert Oehlen’s approach is complete refusal of the common art circus. In its own way the Film reflects this very stance. Likewise, it questions the purpose of obsolete thinking patterns created by white straight male artists of a certain age that have dominated the art world for centuries.