دانيال داي لويس (الاسم الحقيقي دانيال مايكل بليك داي لويس) ولد في 29 أبريل 1957 في لندن، هو ممثل بريطاني أيرلندي. وهو ابن الشاعر سيسيل داي لويس، فارس وسام الإمبراطورية البريطانية، ولد في أيرلندا لكنه عاش معظم حياته في إنجلترا حيث أصبح شاعر الملكة إليزابيث الثانية في عام 1967. والدتها الممثلة جيل. بالكون، يهودية أشكنازية وابنة مايكل بالكون، مدير استوديوهات إيلينغ. في بداية التسعينيات، التقى دانييل داي لويس بإيزابيل أدجاني، وأنجب منها ابنًا اسمه غابرييل كين، ولد عام 1995 بعد أشهر قليلة من انفصالهما.

بعد ظهوره المسرحي لأول مرة في بريستول، حصل على أول دور إضافي له في سن الرابعة عشرة، في فيلم جون شليزنجر، Sunday Bloody Sunday، حيث لم يُنسب إليه الفضل في دور المخرب الشاب. في باسم الأب، عام 1993، والذي لعب فيه دور جيري كونلون، المتهم ظلما بهجوم ارتكبه الجيش الجمهوري الأيرلندي المؤقت. دانييل داي لويس يفقد عدة كيلوغرامات استعدادًا للدور، ويستعيد لهجته الأيرلندية الشمالية أمام الكاميرات وخلفها؛ كما أمضى عدة أسابيع في الزنزانة وطلب الخضوع لجلسة استجواب قاسية لمدة ثلاثة أيام، حيث قام الفنيون بإلقاء دلاء من الماء المثلج عليه وإهانته. معروف بالكثافة الدرامية لمؤلفاته المذهلة بقدر ما هي متنوعة (أرستقراطي، سفاح صغير، هامشي أو مجرم) لمخرجين مثل مارتن سكورسيزي، ستيفن سبيلبرج، ستيفن فريرز، جيم شيريدان، بول توماس أندرسون وجيمس إيفوري، وهو أيضًا يشتهر بكونه واحدًا من أكثر الممثلين العالميين انتقائية، حيث ظهر في خمسة أفلام فقط بين عامي 1998 و2010. وباتباعه لطريقة استوديو الممثلين، يشتهر داي لويس بالمشاركة الشديدة والمستمرة التي يقدمها لشخصياته، والبحث الطويل الذي قام به. يتعهد ووقت الإعداد الكبير الذي يتطلبه لكل من أدواره.

أدى تصويره لكريستي براون في فيلم My Left Foot (1989) إلى فوزه بجائزة الأوسكار والبافتا لأفضل ممثل؛ كما فاز بجائزة الأوسكار والبافتا وجائزة جولدن جلوب وجائزة نقابة ممثلي الشاشة لأفضل ممثل عن أدواره في دور دانييل بلينفيو في فيلم "سيكون هناك دم" (2007) وأبراهام لينكولن في لينكولن (2012). أحد أكثر الممثلين حصولاً على جوائز في السينما المعاصرة، وهو أيضًا الممثل الوحيد في العالم حتى الآن الذي فاز بثلاث جوائز أوسكار لأفضل ممثل، وهي الجائزة التي تم ترشيحه لها أيضًا ثلاث مرات، عن دوره في دور جيري كونلون في الفيلم. اسم الأب (1993)، ويليام كاتنج في عصابات نيويورك (2002)، ورينولدز وودكوك في فانتوم ثريد (2017).

وفي عام 2013، تم إدراجه في قائمة مجلة تايم لأكثر مائة شخص تأثيراً في العالم. وفي عام 2014، تم ترقيته إلى رتبة فارس بكالوريوس من قبل الملكة إليزابيث الثانية لخدماته للفنون البريطانية. في ديسمبر 2017، تم إصدار فيلم Phantom Thread، وهو تعاونه الثاني مع المخرج بول توماس أندرسون. في 20 يونيو 2017، أعلن الممثل أن هذا هو فيلمه الأخير وأعلن اعتزاله، بعد عشرين فيلما (باستثناء فيلمه الأول، حيث لم يكن معتمدا) ومكانته كممثل رئيسي، ليفوز بجائزة الأوسكار ثلاث مرات.

Daniel Day-Lewis (born 29 April 1957) is a retired actor of British and Irish citizenship. Often described as one of the greatest actors in the history of cinema, he received numerous accolades throughout his career which spanned over four decades, including three Academy Awards, four BAFTA Awards, three Screen Actors Guild Awards and two Golden Globe Awards.

The actor excelled on stage at the National Youth Theatre before being accepted at the Bristol Old Vic Theatre School, which he attended for three years. Despite his traditional training at the Bristol Old Vic, he is considered a method actor, known for his constant devotion to and research of his roles. Protective of his private life, he rarely grants interviews, and makes very few public appearances.

Day-Lewis shifted between theatre and film for most of the early 1980s, joining the Royal Shakespeare Company and playing Romeo Montague in Romeo and Juliet and Flute in A Midsummer Night's Dream. Playing the title role in Hamlet at the National Theatre in London in 1989, he left the stage midway through a performance after breaking down during a scene where the ghost of Hamlet's father appears before him—this was his last appearance on the stage. After supporting film roles in Gandhi (1982), and The Bounty (1984), he earned acclaim for his breakthrough performances in My Beautiful Laundrette (1985), A Room with a View (1985), and The Unbearable Lightness of Being (1988).

He earned Academy Awards for his roles in My Left Foot (1989), There Will Be Blood (2007), and Lincoln (2012). His other Oscar-nominated roles were in In the Name of the Father (1993), Gangs of New York (2002), and Phantom Thread (2017). Other notable films include The Last of the Mohicans (1992), The Age of Innocence (1993), The Crucible (1996), and The Boxer (1997). He retired from acting from 1997 to 2000, taking up a new profession as an apprentice shoe-maker in Italy. Although he returned to acting, he announced his retirement again in 2017.

Daniel Day-Lewis, (de son vrain nom Daniel Michael Blake Day-Lewis) né le 29 avril 1957 à Londres, est un acteur britannico-irlandais. Il est le fils du poète Cecil Day-Lewis, chavalier de Ordre de l'Empire britannique, né en Irlande mais ayant vécu la plus grande partie de sa vie en Angleterre où il devient poète lauréat (Poet Laureate) de la reine Élisabeth II en 1967. Sa mère, l'actrice Jill Balcon, est une juive ashkénaze et la fille de Michael Balcon, directeur des studios Ealing. Au début des années 1990, Daniel Day-Lewis rencontre Isabelle Adjani, avec qui il a un fils, Gabriel-Kane, né en 1995 quelques mois après leur séparation.

Après ses débuts au théâtre à Bristol, il obtient son premier rôle de figuration à l'âge de 14 ans, dans le film de John Schlesinger, Un dimanche comme les autres (Sunday Bloody Sunday), où il n'est pas crédité dans le rôle d'un jeune vandale. Dans Au nom du père, en 1993, dans lequel il interprète Gerry Conlon, injustement accusé d'un attentat perpétré par l'IRA provisoire. Daniel Day-Lewis perd plusieurs kilos pour se préparer au rôle, reprend son accent nord-irlandais devant et derrière les caméras ; il passe aussi plusieurs semaines en cellule et demande à subir une séance d'interrogatoire musclée pendant trois jours, exigeant des techniciens qu'ils lui jettent des seaux d'eau glacée et qu'ils l'insultent. Reconnu pour l'intensité dramatique de ses compositions aussi marquantes que diverses (aristocrate, petit voyou, marginal ou criminel) chez des réalisateurs tels que Martin Scorsese, Steven Spielberg, Stephen Frears, Jim Sheridan, Paul Thomas Anderson ou encore James Ivory, il est aussi réputé pour être l'un des acteurs internationaux les plus sélectifs, apparaissant seulement dans cinq films entre 1998 et 2010. Adepte de La Méthode de l'Actors Studio, Day-Lewis est célèbre pour l'implication extrême et constante qu'il accorde à ses personnages, les longues recherches qu'il entreprend et l'important temps de préparation qu'il exige pour chacun de ses rôles.

Son interprétation du personnage de Christy Brown dans My Left Foot (1989) lui a valu l'Oscar et le BAFTA du meilleur acteur ; il remporte également l'Oscar, le BAFTA, le Golden Globe et le Screen Actors Guild Award du meilleur acteur pour ses rôles de Daniel Plainview dans There Will Be Blood (2007) et d'Abraham Lincoln dans Lincoln (2012). Acteur parmi les plus récompensés du cinéma contemporain, il est par ailleurs le seul acteur au monde à ce jour à avoir obtenu trois Oscars du meilleur acteur, récompense pour laquelle il a de plus été nommé à trois reprises, pour ses rôles de Gerry Conlon dans Au nom du père (1993), de William Cutting dans Gangs of New York (2002) et de Reynolds Woodcoks dans Phantom Thread (2017).

En 2013, il est inclus dans la liste des cent personnes les plus influentes du monde établie par le Time. En 2014, il est élevé au rang de Knight Bachelor par la reine Élisabeth II pour services rendus aux arts britanniques. En décembre 2017, sort Phantom Thread, sa seconde collaboration avec le cinéaste Paul Thomas Anderson. Le 20 juin 2017, l'acteur déclare qu'il s'agit de son dernier film et annonce son départ à la retraite, après vingt films (en excluant son premier film, où il est non-crédité) et son statut de premier acteur à gagner trois fois l'Oscar.

Sir Daniel Michael Blake Day-Lewis (* 29. April 1957 in London) ist ein ehemaliger britisch-irischer Theater- und Filmschauspieler. Er ist der einzige Schauspieler, dem der Oscar als bester Hauptdarsteller dreimal verliehen wurde.

Seine erste Rolle hatte er 1971 in dem Film Sunday, Bloody Sunday. Nach dieser ersten Erfahrung im Filmgeschäft widmete sich Day-Lewis wieder verstärkt dem Theater. Erst 1982 war er wieder in einer Kinoproduktion zu sehen. Er hatte eine kleine Rolle in der Verfilmung des Lebens von Mahatma Gandhi unter dem Titel Gandhi mit Ben Kingsley in der Hauptrolle. 1985 wurde er Mitglied der Royal Shakespeare Company und spielte den Romeo in Romeo und Julia und die Rolle des Flute im Sommernachtstraum.

Im gleichen Jahr wurde man auch beim Film wieder auf ihn aufmerksam, als er in der Verfilmung von Hanif Kureishis Theaterstück Mein wunderbarer Waschsalon die Rolle eines schwulen Punks spielte. Im genannten Jahr übernahm er an der Seite von Mel Gibson und Anthony Hopkins in Die Bounty die Rolle des Seeoffiziers John Fryer.

In den kommenden Jahren wirkte er in weiteren wichtigen Filmen mit (darunter Zimmer mit Aussicht und Die unerträgliche Leichtigkeit des Seins an der Seite von Juliette Binoche), bis er mit seiner Rolle in Mein linker Fuß (1989) auch weltweit große Beachtung fand. Seine Darstellung des spastisch gelähmten Schriftstellers und Malers Christy Brown, der mit seinem linken Fuß schrieb und malte, wurde mit vielen Preisen ausgezeichnet, unter anderem mit dem Oscar als bester Hauptdarsteller.

Er erhielt zunehmend Rollen in großen Kinoproduktionen. So war er beispielsweise in den Filmen Der letzte Mohikaner und Martin Scorseses Zeit der Unschuld zu sehen. Seine Rolle in dem Film Im Namen des Vaters (1993) brachte ihm diverse Auszeichnungen, darunter eine Golden-Globe- und eine Oscar-Nominierung ein. Im Jahr 2002 drehte Day-Lewis erneut unter der Regie von Martin Scorsese neben Leonardo DiCaprio, der den Film koproduzierte und explizit Day-Lewis für die Rolle haben wollte, Gangs of New York, was ihm wieder einige Nominierungen (Golden Globe, Oscar) einbrachte. 2008 gewann er für seine Rolle in There Will Be Blood seinen zweiten Oscar als bester Hauptdarsteller. Entgegen seinen bisherigen Rollen spielte Daniel Day-Lewis 2010 in dem Musicalfilm Nine, was ihm sogar eine Golden-Globe-Nominierung in der Kategorie Bester Hauptdarsteller – Komödie oder Musical einbrachte. Am 24. Februar 2013 erhielt er seinen dritten Oscar in der Kategorie Beste männliche Hauptrolle für seine Darstellung des US-Präsidenten Abraham Lincoln in Steven Spielbergs Historiendrama Lincoln. Am 20. Juni 2017 gab Daniel Day-Lewis bekannt, dass er nicht mehr als Schauspieler arbeiten werde. Für seine letzte Filmrolle in dem Drama Der seidene Faden (2017) wurde er zum sechsten Mal für den Oscar als bester Hauptdarsteller nominiert.

Description above from the Wikipedia article Daniel Day-Lewis, licensed under CC-BY-SA, full list of contributors on Wikipedia

Daniel Michael Blake Day-Lewis, Kt (Londres, 29 de abril de 1957) é um ex-ator britânico, com dupla nacionalidade (inglês e irlandês). Nascido e criado em Londres, filho de um poeta e de uma atriz, destacou-se no palco do National Youth Theatre. Aclamado como um dos atores mais talentosos de sua geração, Day-Lewis ganhou vários prêmios, incluindo três prêmios Óscar de Melhor Ator por suas atuações em My Left Foot (1989), There Will Be Blood (2007) e Lincoln (2012). Com o Óscar pela sua atuação em Lincoln, tornou-se o primeiro homem a conquistar três vezes o prêmio na categoria de melhor ator.

Daniel Michael Blake Day-Lewis (d. 29 Nisan 1957, Londra), Oscar ve BAFTA ödüllü İngiliz oyuncudur.Kan Dökülecek ve Sol Ayağım filmlerindeki performansı ile En İyi Erkek Oyuncu dalında Oscar almıştır. 2013 yılında "Lincoln" adlı filmdeki rolüyle üçüncü kez "En İyi Erkek Oyuncu Akademi Ödülü" dalında oscar alarak bu kategoride bir ilki başardı.

Sanatçı bir aileden geliyordu. Babası Cecil Day-Lewis, İngiltere hükümetince devlet törenleri için şiir yazması için atanan bir şairdi. İkinci evliliğini yaptığı aktris Jill Balcon’dan dünyaya gelen Daniel Day-Lewis’in dedesi Sir Michael Balcon da İngiliz sinemasının en önemli isimlerinden biriydi ve ünlü yapım şirketi Ealing Studios’un başındaydı. Büyük ablası Tamasin Day-Lewis ise belgesel filmi yapımcısıydı.

Daniel 2 yaşındayken, Day-Lewis ailesi Londra’dan, Greenwich’teki Croom's Hill’e taşındı. Çocukluk yılları bu kentte geçen Daniel, 15 yaşındayken babasını kaybetti. O doğduğunda 53 yaşında olan babası, Daniel’le sağlık sorunları yüzünden pek ilgilenememişti. Daha sonraları Daniel, babasıyla daha yakın bir ilişki kuramadığı için pişman olacaktı.

Greenwich’teki çocukluk yıllarında arkadaşlarına gösterişli biri olduğunu düşündüğü için kabadayılık yapan Day-Lewis’in, bölgenin farklı aksanını ve özelliklerini benimsemesi uzun sürmedi. Daniel Day-Lewis daha sonraları bu dönemle ilgili olarak, kural, kanun tanımayan bir çocuk olduğunu, marketlerden eşya çaldığını söyleyecekti.

1968’te Day-Lewis ailesi, zapt etmekte güçlük çektikleri oğullarını, Kent şehrindeki Sevenoaks Boarding School’a gönderdiler. Okulundan nefret eden Daniel, o dönemde daha sonraları tutkusu haline gelicek 2 konuyla ilgilenmeye başladı: Ağaç işçiliği ve oyunculuk. “Cry, The Beloved Country” adlı oyunda canlandırdığı ufak rol için yüzünü siyaha boyaması gerekmişti. Dolayısıyla onun beyaz perdede göründüğü ilk rolü Cry, The Beloved Country değil, John Schlesinger’ın yönetmenliğini yaptığı Sunday Bloody Sunday(1971) oldu. Böylelikle, Daniel henüz 14 yaşındayken, ilk sinema deneyimini yaşadı. Oyunculuk yapmanın cennette olmak gibi bir his olduğunu söylüyordu.

2 yıl sonra hep okumak istediği Petersfield’daki Bedales School’a yazıldı. 1975’te mezun olduktan sonra ele avuca sığmaz karakteri değişen ve daha ciddi davranmaya başlayan Day-Lewis, profesyonel olarak National Youth Theatre’da çalışmaya başladı. Sahnede oldukça başarılı olmasına rağmen, perde arkasını rahatsız edici bulduğu için, doğramacı olmaya karar verdi. Ancak 5 yıllık çıraklık dönemi için yaptığı müracaat kabul edilmeyince Bristol Old Vic Theatre School’a kaydoldu. Eğitimine devam ettiği 3 yıl süresince de okulun tiyatrosunda oynuyordu. Day-Lewis, daha sonraları In The Name Of The Father’ da başrolü paylaşacağı Pete Postlethwaite’ın da yedek oyuncusuydu.