Humphrey DeForest Bogart (Nova York, 25 de desembre de 1899 - Los Angeles, Califòrnia, 14 de gener de 1957) fou un actor estatunidenc de fama llegendària que retenia el seu llegat després de la seva mort. Interpretava principalment caràcters elegants i temeraris, ancorats per un codi moral interior envoltat per un món corrupte. Encara que començava la seva carrera com a bon actor a Broadway però amb pel·lícues de sèrie B durant els anys 1920 i 1930, les interpretacions posteriors li van donar fama mundial. El 1999, l'American Film Institute va escollir Bogart com l'estrella masculina més gran del cinema clàssic americà. Va començar la seva carrera com a suplent a l'escenari de Brooklyn el 1921, interpretant un majordom japonès. Mai no havia rebut classes d'interpretació ni tenia cap formació d'interpretació. Un crític li dedicà aquesta frase: "Per ser tan amables com sigui possible, només direm que aquest actor és insuficient". Però Bogart va aparèixer en 21 produccions a Broadway entre 1922 i 1935. Interpretava sobretot juvenils i romàntiques comèdies de saló.

汉弗莱·德福雷斯特·鲍嘉（1899 年 12 月 25 日 - 1957 年 1 月 14 日），绰号博吉，是美国电影和舞台演员。他在古典好莱坞电影中的表演使他成为美国文化偶像。1999年，美国电影学会评选鲍嘉为美国经典电影最伟大的男明星。

鲍嘉开始在百老汇演出中表演，在福克斯的《上河》（1930 年）中开始了他的电影生涯，并在接下来的十年中出演配角，经常扮演黑帮角色。他因在《石化森林》（1936 年）中饰演曼蒂公爵而受到称赞，但与华纳兄弟的其他演员相比，他仍然处于次要地位，后者获得了主角。鲍嘉还因在威廉·惠勒执导的《死胡同》（1937 年）中饰演黑帮老大休“娃娃脸”马丁而获得好评。

他从配角到明星的突破始于《高山》（1941 年），并在《马耳他猎鹰》（1941 年）中一跃而起，被认为是最早的伟大黑色电影之一。鲍嘉的私家侦探山姆·斯佩德（《马耳他猎鹰》）和菲利普·马洛（1946 年的《大睡眠》）成为其他黑色电影中侦探的模特。他最重要的浪漫主角是在《卡萨布兰卡》（1942 年）中与英格丽·褒曼合作，这为他赢得了奥斯卡最佳男主角奖的首次提名。44 岁的鲍嘉和 19 岁的劳伦·巴考尔在拍摄《有与无》（1944 年）时坠入爱河。1945年，在他们合作的第二部电影《大睡眠》（The Big Sleep）的主要摄影几个月后，他与第三任妻子离婚，并与巴考尔结婚。婚后，他们在悬疑惊悚片《黑暗通道》（1947）和《基拉戈》（1948）中扮演了彼此的爱人。

鲍嘉在《马德雷山脉的宝藏》（1948 年）和《孤独的地方》（1950 年）中的表演现在被认为是他最好的表演之一，尽管在电影上映时他们并没有得到认可。他在《凯恩兵变》（1954 年）中饰演二战海军舰艇指挥官，重新演绎了这些不安定、不稳定的角色，这部电影在评论界和商业上都大获成功，并为他赢得了另一项最佳男主角提名。他因在第一次世界大战非洲冒险片《非洲女王》（1951 年）中饰演凯瑟琳·赫本 （Katharine Hepburn） 的传教士对面的脾气暴躁的河上蒸汽发射船长而获得奥斯卡最佳男主角奖。他晚年的其他重要角色包括与艾娃·加德纳（Ava Gardner）合作的《赤脚伯爵夫人》（1954年），以及他与威廉·霍尔顿（William Holden）在《萨布丽娜》（1954年）中为奥黛丽·赫本（Audrey Hepburn）的银幕竞争。鲍嘉是一个重度吸烟者和酗酒者，于1957年1月死于食道癌。

Humphrey DeForest Bogart (December 25, 1899 – January 14, 1957), nicknamed Bogie, was an American film and stage actor. His performances in Classical Hollywood cinema films made him an American cultural icon. In 1999, the American Film Institute selected Bogart as the greatest male star of classic American cinema.

Bogart began acting in Broadway shows, beginning his career in motion pictures with Up the River (1930) for Fox and appeared in supporting roles for the next decade, regularly portraying gangsters. He was praised for his work as Duke Mantee in The Petrified Forest (1936), but remained cast secondary to other actors at Warner Bros. who received leading roles. Bogart also received positive reviews for his performance as gangster Hugh "Baby Face" Martin, in Dead End (1937), directed by William Wyler.

His breakthrough from supporting roles to stardom was set in motion with High Sierra (1941) and catapulted in The Maltese Falcon (1941), considered one of the first great noir films. Bogart's private detectives, Sam Spade (in The Maltese Falcon) and Philip Marlowe (in 1946's The Big Sleep), became the models for detectives in other noir films. His most significant romantic lead role was with Ingrid Bergman in Casablanca (1942), which earned him his first nomination for the Academy Award for Best Actor. 44-year-old Bogart and 19-year-old Lauren Bacall fell in love during filming of To Have and Have Not (1944). In 1945, a few months after principal photography for The Big Sleep, their second film together, he divorced his third wife and married Bacall. After their marriage, they played each other's love interest in the mystery thrillers Dark Passage (1947) and Key Largo (1948).

Bogart's performances in The Treasure of the Sierra Madre (1948) and In a Lonely Place (1950) are now considered among his best, although they were not recognized as such when the films were released. He reprised those unsettled, unstable characters as a World War II naval-vessel commander in The Caine Mutiny (1954), which was a critical and commercial hit and earned him another Best Actor nomination. He won the Academy Award for Best Actor for his portrayal of a cantankerous river steam launch skipper opposite Katharine Hepburn's missionary in the World War I African adventure The African Queen (1951). Other significant roles in his later years included The Barefoot Contessa (1954) with Ava Gardner and his on-screen competition with William Holden for Audrey Hepburn in Sabrina (1954). A heavy smoker and drinker, Bogart died from esophageal cancer in January 1957.

Humphrey Bogart est un acteur américain né le 25 décembre 1899 à New York et mort le 14 janvier 1957 à Los Angeles.

Surnommé « Bogey » ou « Bogie » par son public, il demeure encore aujourd’hui l'un des mythes les plus incontestables de l’histoire du cinéma.

En 1952, il remporte l’Oscar du meilleur acteur pour son rôle dans L'Odyssée de l'African Queen. En 1999, il est classé par l’American Film Institute comme étant la plus grande vedette de cinéma masculine de tous les temps. Le film Casablanca, dans lequel il joue le rôle principal, est régulièrement cité parmi les cinq meilleurs films de l'histoire du cinéma.

Contenu soumis à la licence CC-BY-SA 3.0. Source : Article Humphrey Bogart de Wikipédia en français.

Humphrey DeForest Bogart (* 25. Dezember 1899 in New York; † 14. Januar 1957 in Los Angeles) war ein US-amerikanischer Filmschauspieler. 1999 wählte ihn das American Film Institute zum „größten männlichen amerikanischen Filmstar aller Zeiten“. Mit seinen Darstellungen harter, erfahrener, oftmals zynischer und konsequent einem inneren Moralkodex folgender Charaktere wurde er zu einer schauspielerischen Ikone des 20. Jahrhunderts.

Nachdem er seine Schauspielerkarriere beim Theater begonnen hatte, kam Bogart Ende der 1920er-Jahre mit dem Tonfilm nach Hollywood. Während der 1930er-Jahre war er vor allem als Nebendarsteller in Gangsterrollen bekannt, darunter in Der versteinerte Wald und Chicago – Engel mit schmutzigen Gesichtern. Anfang der 1940er-Jahre gelang ihm der große Durchbruch zum Filmstar. Insbesondere den Film noir prägte er mit Filmen wie Die Spur des Falken, Tote schlafen fest und Gangster in Key Largo wie kein anderer Darsteller. Seine wohl berühmteste Rolle ist der Cafebesitzer Rick Blaine in dem 1942 gedrehten Kultfilm Casablanca. Den Oscar als Bester Hauptdarsteller erhielt er für seinen Auftritt im Abenteuerfilm African Queen (1951). Quelle: Wikipedia

Humphrey DeForest Bogart (New York, 1899. december 25. – Los Angeles, 1957. január 14.) Oscar-díjas amerikai színész. Védjegye volt a nyers, cinikus és szűkszavú stílus, modora és tehetsége Hollywood aranykorának legnépszerűbb férfisztárjává avatta. Legismertebb szerepe Rick Blaine volt a Casablanca című filmben, valamint legendás párost alkottak több filmen át majdani feleségével, Lauren Bacall-lal.

Humphrey DeForest Bogart (Nova Iorque, 25 de dezembro de 1899 — Los Angeles, 14 de janeiro de 1957) foi um ator de cinema e teatro dos Estados Unidos, eleito pelo American Film Institute como a maior estrela masculina do cinema norte-americano de todos os tempos. Conhecido pelo público como Harry, Bogie ou Bogey (preferia ser chamado de Bogie), é considerado um dos grandes mitos do cinema e ganhou o Oscar de melhor ator de 1951 por seu papel em The African Queen. Morreu em 1957 vítima de câncer. Dentre seus filmes de maior sucesso estão The Maltese Falcon, The Treasure of the Sierra Madre e Casablanca.

Американский актёр. Американский институт киноискусства назвал Богарта лучшим актёром в истории американского кино.

Сменив несколько занятий, в 1921 году Богарт стал актёром, и в 1920-х—1930-х годах участвовал в бродвейских постановках. Когда случился биржевой крах 1929 года, Богарт пришёл в кино. Его первым большим успехом стала роль в фильме «Окаменелый лес» (1936), после которой он снимался в гангстерских фильмах, включая «Ангелы с грязными лицами» (1938), и в фильмах категории B, вроде «Возвращение доктора Х» (1939).

Перелом в карьере наступил в 1941 году с выходом «Высокой Сьерры» и «Мальтийского сокола». «Касабланка» стала вершиной его карьеры и закрепила его кинообраз циника, который в конце концов раскрывает своё благородство. Затем последовали другие успешные картины, в том числе «Иметь и не иметь» (1944), «Глубокий сон», «Чёрная полоса» (1947) и «Ки-Ларго» (1948), в которых он снимался вместе с Лорен Бэколл; «Сокровища Сьерра-Мадре» (1948); «Африканская королева» (1951), принёсшая ему премию «Оскар»; «Сабрина» и «Бунт на „Кейне“» (1954).

Последним появлением на экране стал фильм «Тем тяжелее падение» (1956). Всего за свою почти тридцатилетнюю кинокарьеру Богарт появился в семидесяти пяти полнометражных фильмах.