Małgorzata Hajewska-Krzysztofik (ur. 14 września 1965 w Sosnowcu[1]) – polska aktorka teatralna i filmowa, pedagog. Odtwórczyni głównych ról w głośnych spektaklach Krystiana Lupy, Krzysztofa Warlikowskiego, Grzegorza Jarzyny.

Po ukończeniu III Liceum Ogólnokształcącego im. Bolesława Prusa w Sosnowcu w 1984 roku, studiowała na Wydziale Aktorskim w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej, którą ukończyła w 1988 roku. W 2012 roku na macierzystym wydziale uzyskała stopień doktora habilitowanego sztuk teatralnych i pracuje na stanowisku adiunkta. Karierę sceniczną zapoczątkowała w 1990 roku debiutem w sztuce Witolda Gombrowicza "Iwona, księżniczka Burgunda" w reżyserii Jerzego Stuhra jako Królowa Małgorzata na scenie Teatru Ludowego w Krakowie-Nowej Hucie oraz na deskach Starego Teatru im. Heleny Modrzejewskiej, z którym związała się na stałe, w niemal dziewięciogodzinnej adaptacji powieści Fiodora Dostojewskiego "Bracia Karamazow" w reżyserii Krystiana Lupy w dostrzeżonej przez krytyków drugoplanowej roli Frani.

Po raz pierwszy wystąpiła na dużym ekranie w jednym z najżywiej komentowanych filmów polskich na początku lat 90. "Śmierć dziecioroba" (1990) z Anną Majcher i Beatą Tyszkiewicz oraz dramacie Piotra Szulkina "Femina" (1990) u boku Hanny Dunowskiej, Aliny Janowskiej i Ewy Sałackiej. W telewizyjnym dramacie Doroty Kędzierzawskiej "Wrony" (1994) zagrała matkę dziewięcioletniej Wrony. W komedii telewizyjnej Jerzego Stuhra "Spis cudzołożnic" (1994) pojawiła się w roli Okularnicy. Wyjątkowego warsztatu dramatycznego dowiodła drugoplanową rolą Marty w filmie Małgorzaty Szumowskiej "Szczęśliwy człowiek" (2000) u boku Jadwigi Jankowskiej-Cieślak. (Wikipedia)