ปาร์ตี้ผู้กล้าฮิมเมลได้ปราบราชาปีศาจคว้าชัยกลับเมืองหลวง ระหว่างที่แต่ละคนต่างมองย้อนกลับไปในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาของการผจญภัยพร้อมนึกถึงชีวิตในอนาคต เอลฟ์ฟรีเรนกลับไม่ดื่มด่ำไปกับความรู้สึกแต่อย่างใด และออกเดินทางแสวงหาเวทมนตร์อีกครั้ง 50 ปีต่อมา ฟรีเรนได้กลับมาที่เมืองหลวงอีกครั้งตามสัญญาที่ให้ไว้กับทุกคน และจากการกลับมาพบกันอีกครั้งนั้น ทำให้เธอได้ตัดสินใจเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่

ฟรีเรนที่ไปเยี่ยมไฮเตอร์ที่อาศัยอยู่ในป่าลึก และได้พบกับเฟรุนเด็กกำพร้าที่อาศัยอยู่กับเขา ไฮเตอร์ได้ขอให้ฟรีเรนสอนเวทมนตร์ให้กับเธอ และเนื่องด้วยเหตุการณ์บางอย่างทำให้พวกเธอได้ออกเดินทางร่วมกัน ฟรีเรนได้มาถึงเยังหมู่บ้านที่มีรูปปั้นฮิมเมลที่เป็นจุดหมาย และได้นึกถึงดอกไม้ซึ่งเขาบอกว่าชอบเมื่อตอนยังมีชีวิตอยู่...

ฟรีเรนและเฟรุนมาถึงเมืองการค้าวารุม หลังฟรีเรนบอกให้แยกกันไปซื้อของ เฟรุนได้สงสัยในท่าทีของฟรีเรนจึงได้สะกดรอยตามดู และสุดท้ายแล้วเป้าหมายของฟรีเรนก็คือ... หลังจากนั้น ทั้งสองคนได้มายังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ซึ่งควาลเผ่ามารที่ฟรีเรนและฮิมเมลเคยต่อสู้ด้วยถูกผนึกไว้ที่นั่น

ฟรีเรนและเฟรุนได้ไปเยี่ยมไอเซ็น ระหว่างรื้อฟื้นมิตรภาพเก่าไอเซ็นได้ไหว้วานเธอให้ช่วยตามหา"สมุดบันทึกของฟรังเมเมจผู้ยิ่งใหญ่" ทั้งสามได้มุ่งหน้าลึกเข้าไปในป่าอันเป็นที่ตั้งของสถานที่ที่ไฮเตอร์สรุปไว้ก่อนเสียชีวิตซึ่งเป็นที่หลับใหลของสมุดบันทึก สิ่งที่ถูกเรียกว่าสมุดบันทึกของฟรังเมส่วนใหญ่จะเป็นของปลอมแทบทั้งสิ้น แล้วสิ่งที่อยู่ในสถานที่นั้นจะเป็นของจริงหรือของปลอมกันแน่...?

ฟรีเรนและเฟรุนที่กำหนดจุดหมายไปยัง"ดินแดนที่วิญญาณหลับใหล โอเรออล "ซึ่งเขียนอยู่ในสมุดบันทึกที่ฟรังเมเหลือทิ้งเอาไว้ ได้บอกลากับไอเซ็นและออกเดินทางกันต่อ จะสามารถพูดคุยกับฮิมเมลได้ในสถานที่อันเป็นที่ตั้งของปราสาทราชาปีศาจในตอนนี้จริงหรือ... เมื่อมาถึงยังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง พวกเธอก็ได้ยินเรื่องที่มีชาวบ้านถูกวิญญาณลักพาตัวหายสาบสูญไปหลายราย

พวกฟรีเรนมาถึงเมืองก่อนถึงวันงานเทศกาลปลดปล่อยหนึ่งวัน ที่นั่นเป็นเมืองที่ฟรีเรนและพวกฮิมเมลปกป้องไว้จากเผ่าปีศาจ เมื่อเห็นรูปปั้นทองแดงของพวกตนในเมือง ฟรีเรนก็ได้นึกถึงเรื่องบางอย่าง― หลังจากมาถึงยังเมืองที่ปกครองโดยเคานท์กราแนท จู่ๆ ฟรีเรนก็ได้จ่อคทาใส่คนคนหนึ่ง―!

ฟรีเรนถูกจับขังคุกเพราะจะยิงเวทมนตร์ใส่พวกลุคน่า ข้ารับใช้ของออร่าเผ่ามารที่ยืนข้อเสนอปรองดองกับท่านเคานท์กราแนท ลุคน่าได้มองฟรีเรนเป็นตัวอันตราย เช่นเดียวกันกับดราตผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาของออร่าที่ได้หมายเอาชีวิตของฟรีเรน อีกทั้งเฟรุนและสตาร์คเองก็เริ่มเคลื่อนไหวเพื่อช่วยเหลือฟรีเรนด้วยเช่นกัน

ฟรีเรนออกจากเมืองเพียงลำพังเพื่อเผชิญหน้ากับปราชญ์แห่งความล่มสลายทั้งเจ็ด"ออร่าแห่งกิโยติน"ออร่าผู้ครอบครองพลังเวทมหาศาลได้ใช้กองทัพอมตะโจมตีใส่ฟรีเรนไม่หยุดหย่อน อีกด้าน เฟรุนและสตาร์คช่วยเหลือเคานท์กราแนทออกมาได้แล้ว แต่เงื้อมมือของลัคน่าและรีเน่ก็เข้าใกล้ทั้งสองขึ้นมาทุกที... ศึกของกลุ่มฟรีเรนกับทัพออร่าได้มาถึงเร็วขึ้นแล้ว

จอมเวทผู้ยิ่งใหญ่ฟรังเมที่มีชีวิตอยู่เมื่อพันปีก่อน แม้ว่าเธอจะเป็นมนุษย์ แต่ก็ได้รับการกล่าวขานว่าเป็น "วีรบุรุษ" ในประวัติศาสตร์ วันหนึ่ง ในหมู่บ้านเอลฟ์ที่ถูกกองทัพราชาปีศาจเข้าโจมตีและกวาดล้าง เธอได้พบกับฟรีเรนผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว สิ่งที่ฟรังเมสั่งสอนให้กับฟรีเรนก็คือ... และการต่อสู้ของฟรีเรนและออร่าก็ใกล้ถึงจุดสรุปเต็มที

หลังฟรีเรน เฟรุน สตาร์ค ล้มพวกออร่านำความสงบสุขกลับคืนมา เคานท์กราแนทได้จัดงานศพให้กับลูกน้องของตนที่ถูกออร่าควบคุมโดยแม้จะตายไปแล้วก็ตาม และแสดงความขอบคุณอย่างสุดซึ้งต่อฟรีเรน พวกฟรีเรนได้เริ่มออกเดินทางแต่เส้นทางของฤดูหนาวกลุ่มประเทศทางตอนเหนือนั้นกลับรุนแรงกว่าที่คาดคิดไว้... ที่นั่นพวกเขาได้พบกับพระนักรบ(มังก์)

พวกฟรีเรนได้มาถึงยังหมู่บ้านดาบ ที่นั่นเมื่อ 80 ปีก่อน เป็นสถานที่ที่ "ดาบผู้กล้า" ซึ่งมีเพียงผู้กล้าที่ขจัดภัยพิบัติที่หมายทำลายโลกเท่านั้นถูกฮิมเมลดึงออกมา ฟรีเรนมาเพื่อทำหน้าที่ในการปราบมอนสเตอร์ที่เกิดขึ้นรอบหมู่บ้านให้ลุล่วง และความหลังของฟรีเรนเมื่อสมัย 80 ปีก่อนก็ได้ย้อนคืนกลับมา...

ซายน์น้องชายของบาทหลวง ซึ่งพบที่โบสถ์ในหมู่บ้านแถวป่าอัลต์กลุ่มประเทศทางตอนเหนือ ฟรีเรนตกใจเมื่อได้เห็นเวทมนตร์ขั้นสูงของเขาที่ถอนพิษร้ายแรงที่รักษาได้ยากอย่างง่ายดาย เมื่อถามดู ก็ได้ยินว่าซายน์นั้นเคยใฝ่ฝันอยากเป็นนักผจญภัย แต่แทนที่จะออกเดินทางเขากลับหยุดอยู่ที่หมู่บ้าน พี่ชายของซายน์ได้ไหว้วานให้ฟรีเรนพาเขาออกไปด้วย...

บาทหลวงซายน์ได้เข้าร่วมเป็นพวกพ้อง วันหนึ่งที่ภูมิภาคลาต เฟรุนกับสตาร์คได้ทะเลาะกัน เมื่อถามดูก็พบว่าสาเหตุมาจากสตาร์คไม่ได้เตรียมอะไรไว้เลยในวันเกิดของเฟรุน ซายน์ได้ให้คำแนะนำเพื่อช่วยให้ทั้งสองคืนดีกัน และฟรีเรนก็ได้พูดคุยกับซายน์...

พวกฟรีเรนได้มาถึงหมู่บ้านบนเนินลาออฟแต่ชาวบ้านกลับหลับใหลด้วย "คำสาป" อะไรบางอย่าง ตามที่ฟรีเรนพูดแล้ว "คำสาป" ไม่ค่อยมีผลกับบาทหลวงเนื่องจากมีพรคุ้มครองของท่านเทพธิดา หลังซายน์ผู้มีความรู้และความต้านทานต่อ "คำสาป" ได้สรุปข้อมูลประเภทและแหล่งกำเนิดออกมาได้ และทั้งสี่ก็มุ่งหน้าไปกำจัดมอนสเตอร์ตัวที่เป็นต้นเหตุ

ทั้งสี่คนไปเยี่ยมคุณปู่ฟอล นักรบคนแคระที่ครั้งหนึ่งฟรีเรนได้พบเมื่อตอนออกผจญภัยกับพวกฮิมเมล เขาได้ปกป้องหมู่บ้านแห่งหนึ่งจากมอนสเตอร์มาโดยตลอด ระหว่างพูดคุยฟรีเรนได้รำลึกถึงคำพูดของฮิมเมลในอดีต... หลังจากนั้น ก็ได้มาเยือนยังหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่นั่นซายน์ได้พบร่องรอยของเพื่อนสนิทที่ให้คำมั่นสัญญาว่าจะผจญภัยด้วยกันเมื่อนานมาแล้ว

ซายน์ได้รับเบาะแสของนักรบกอริลล่าเพื่อนซี้ของเขาซึ่งจุดหมายที่เขาจะมุ่งหน้าไปเป็นคนละเส้นทางกับพวกฟรีเรน ในขณะเดียวกัน คลื่นอากาศหนาวก็ได้พัดผ่านหมู่บ้านที่พวกเขาพักอยู่ทำให้ต้องหยุดพักที่นี่เป็นเวลา 1 เดือนอย่างเลี่ยงไม่ได้ ทั้ง 4 ได้เพลิดเพลินไปกับแต่ละวันในแบบของตัวเอง แต่แล้ววันหนึ่ง เฟรุนและสตาร์คเกิดทะเลาะกันขึ้นมา ฟรีเรนจึงได้ขอร้องซายน์ให้ช่วย

พวกฟรีเรนมาถึงยังเมืองเวทมนตร์ออยซาสต์หลังจากลากับซายน์ การจะเข้าสู่ที่ราบสูงตอนเหนือข้างหน้ามีกำหนดว่าจะต้องมีจอมเวทชั้นหนึ่งร่วมทางไปด้วย เป็นอุปสวรรค์ที่บางปีไม่มีผู้ผ่านการสอบจอมเวทชั้นหนึ่งเลย อีกทั้งมีผู้เสียชีวิตอีกด้วย สนามสอบที่ฟรีเรนและเฟรุนมุ่งไปนั้นเป็นแหล่งรวมตัวของเหล่าจอมเวทมากฝีมือ

การสอบจอมเวทชั้นหนึ่งรอบที่ 1 จะผู้เข้าสอบเป็นกลุ่มละ 3 คน จับปักษาโลหะสวรรค์ "สตีล" ที่อาศัยอยู่ในสนามสอบให้ได้ก่อนถึงตะวันตกดิน ยิ่งไปกว่านั้นเงื่อนไขการผ่านคือทุกคนในกลุ่มต้องเหลืออยู่ครบ เนื่องจากมีศึกช่วงชิงระหว่างผู้เข้าสอบด้วยกันเองเป็นอุปสรรค์=กลายเป็นการเซอร์ไวรัลนั่นเอง แผนการของฟรีเรนที่จับกลุ่มกับคันเน่และลาวีเน่ก็คือ...

ในการสอบจอมเวทชั้นหนึ่งรอบที่หนึ่ง เฟรุนได้สู้กับเอล เวียร์เบลสู้กับยูเบล และแลนท์สู้กับชารูฟ ในขณะที่ยูเบลต่อสู้โดยใช้เวทมนตร์ของตัวเอง เวียร์เบลก็ได้รู้สึกถึงความอันตรายจากเธอ... ในขณะเดียวกัน กลุ่มฟรีเรนที่จับสตีลได้แล้วถูกกลุ่มของเด็นเคน ริคเตอร์ ลอเฟน หมายหัวอยู่

การสอบจอมเวทชั้นหนึ่งรอบที่หนึ่ง พวกฟรีเรนได้ถูกกลุ่มของเด็นเคนชิงสตีลไป คันเน่และลาวีเน่เผชิญศึกหนักกับริคเตอร์ที่มีความต่างชั้นของพลังเวท และฟรีเรนก็ได้คิดแผนขึ้นระหว่างการต่อสู้กับเด็นเคน เมื่อตะวันตกดิน ก็ได้หมดเวลาการสอบรอบที่หนึ่ง ท้ายที่สุดแล้วผู้ใดจะไปต่อในการสอบรอบที่สองบ้าง―!?

มีผู้สอบผ่านการสอบรอบที่หนึ่ง 18 คน ฟรีเรนและเฟรุนเองก็ไปต่อในการสอบรอบที่สอง การสอบจะจัดขึ้นในอีก 3 วันถัดไป เหล่าผู้สอบผ่านต่างแยกย้ายรอเวลา พวกฟรีเรนกลับโรงแรม การสตาร์คกลับทำให้เฟรุนอารมณ์ไม่ดี เพื่อทำให้เฟรุนอารมณ์ดีขึ้น และทั้งสามได้ออกเดินในเมืองออยซาสต์ เมื่อนั้นบังเอิญได้พบกับเหล่าผู้เข้าสอบ...

การสอบคัดเลือกจอมเวทชั้นหนึ่งรอบที่สองที่เซ็นเซะกรรมการผู้คุมสอบเตรียมไว้ก็คือการพิชิตดันเจี้ยน ทุกคนที่ไปถึงส่วนลึกสุดของ"สุสานพระราชา"จะถือว่าสอบผ่าน แต่ว่าที่นั่นคือดันเจี้ยนสุดหฤโหดไร้ผู้พิชิต พวกฟรีเรนและผู้เข้าสอบได้แยกกันเข้าไปคนละทาง สิ่งที่รอพวกเขาอยู่คือมอนสเตอร์และกับดักและ"เวทมนตร์"อันน่าตกใจ

ต่อหน้าผู้เข้ารับการสอบที่เข้าไปยังดันเจี้ยน"สุสานพระราชา"ในการสอบรอบที่สอง ได้มีร่างแยกของพวกเขายืนขวางทางอยู่ ร่างแยกนั้นเป็นร่างก๊อบปี้ความสามารถ พลังเวท เทคนิค ของแต่ละคนได้อย่างสมบูรณ์แบบด้วยเวทมนตร์ ระหว่างนั้น พวกยูเบลได้เผอิญพบร่างแยกของตัวเอง อีกด้าน พวกเด็นเคนต้องหยุดชะงักกับร่างแยกของฟรีเรนที่ขวางอยู่...

เพื่อเข้าสู่ส่วนลึกสุดของดันเจี้ยนซึ่งเป็นเงื่อนไขในการผ่านการสอบรอบที่สองจะต้องจัดการร่างแยกของฟรีเรนให้ได้ ฟรีเรนและเฟรุนได้มาสมทบกับพวกเด็นเคนและลาวีเน่ตรงหน้าร่างแยก เหล่าจอมเวทได้วางแผนจัดการร่างแยกด้วยข้อมูลและความรู้ที่แต่ละคนมี ในความทรงจำที่วาบขึ้นมาในหัวของฟรีเรนนั้นคือ...

ชูปิเกลมอนสเตอร์จากยุคสมัยเทพนิยายซึ่งอาศัยอยู่ในสุสานพระราชาได้สร้างเหล่าร่างแยกของผู้ที่เข้าไปในสุสาน ฟรีเรนและเฟรุนสู้อย่างดุเดือดกับร่างแยกของฟรีเรนเพื่อจัดการชูปิเกล ในขณะเดียวกัน พวกเด็นเคนและลาวีเน่เองก็สู้กับร่างแยกด้วย แต่ก็ถูกโถมใส่อย่างบ้าคลั่งด้วยเวทมนตร์ของร่างแยกเซ็นเซะจอมเวทชั้นหนึ่งที่เป็นกรรมการคุมสอบ

ฟรีเรน เฟรุน และคนอื่น ๆ ทั้ง 12 คน ได้พิชิตสุสานพระราชาผ่านการสอบรอบที่สอง ฟรีเรนได้ไปเยือนสถานที่แห่งหนึ่งเพื่อซ่อมคทาของเฟรุนที่แหลกเป็นชิ้น ๆ จากการสอบรอบที่สอง... และกุญแจของการสอบผ่านหรือไม่ผ่านในการสอบรอบสุดท้ายของการสอบคัดเลือกจอมเวทชั้นหนึ่งนั้น เซเลียอาจารย์ของฟรังเมและผู้ก่อตั้งสมาคมเวทมนตร์แห่งภาคพื้นทวีปเป็นคนถือไว้อยู่

As the first-class mage exam concludes and the test-takers go their separate ways, farewell leads to departure - but the next stage of Frieren's journey has only just begun.