Armia Spartakusa powiększa się, a zmysł taktyczny pozwala mu wywodzić w pole najlepszych rzymskich dowódców. Rzym musi zwrócić się o pomoc do zamożnego Marka Krassusa.

Spartakus dowodzi śmiałym wypadem mającym na celu zdobycie prowiantu i schronienia dla swoich ludzi. Krassus zbiera potężną armię i przyjmuje niespodziewanego gościa.

Spartakus rozważa zawarcie sojuszu z piratami, aby zapewnić przetrwanie swoim ludziom. Tyberiusz, syn Krassusa, podejmuje brzemienną w skutki decyzję.

Podejrzenie o obecność szpiega w obozie Spartakusa prowadzi do licznych napięć. Decyzją Krassusa w Rzymie przywrócona zostaje zarzucona dawno forma kary.

Spartakus obmyśla sposób na osłabienie Krassusa i zyskanie nad nim przewagi, jednak zdrada krzyżuje plany rebeliantów.

Krassus dowodzi rzezią mieszkańców zajętego przez rebeliantów miasta, a Gannikus znajduje się w potrzasku na tyłach wroga.

Gdy wojska rebeliantów więzną w zasypanych śniegiem górach, Spartakus i Kriksos spierają się o to, jakie jest najlepsze wyjście z sytuacji.

Spartakus i rebelianci, ścigani zawzięcie przez wojska Krassusa, znajdują się na rozdrożu. Tymczasem konflikt między Tyberiuszem i Cezarem przybiera na sile.

Krassusa dochodzą wieści, że inny Rzymianin chce okryć się chwałą po zabiciu dowódcy rebelii. Spartakus usiłuje zdobyć kartę przetargową, aby użyć jej przeciw Rzymianom.

Ustępujący pod względem liczebności buntownicy pod wodzą Spartakusa toczą ostatnią spektakularną walkę o wolność przeciw Rzymowi.