Peck wygrywa w podkowy, ale okazuje się, że źle to znosi.

Peck i Toby przypadkowo gubią złoty samorodek szeryf Kai, a Peck wymyśla serię kłamstw, by to zatuszować.

Szeryf Kaja musi ratować sytuację, gdy bandyci próbują obrabować pociąg.

Kiedy Brudny Dan i Dusty ranią nawzajem swoje uczucia, postanawiają się rozejść.

Peck i Toby kupują od oszusta koszule dające siłę.

Toby udaje, że jest chory, chcąc zwrócić na siebie uwagę wszystkich, ale żałuje tego, gdy nie może pójść na bal.

Peck i Toby sądzą, że ściga ich banita, ale okazuje się, że to szeryf Kaja.

Kiedy wujek Bun przekazuje wiadomość Dusty’emu w niewłaściwy sposób, ten wpada w kłopoty.

Zagubiony szczuroskoczek przybywa do miasteczka i sieje spustoszenie, ale tylko Tio Tortuga wie, jak go złapać.

Toby i Peck zostają w tyle i wybierają drogę na skróty, przez co zostają uwięzieni w wąwozie.

Sparky martwi się, że jego miejsce zajmuje wymyślna lokomotywa parowa, Żelazny Koń.

Peck przekracza swoje kompetencje i wsadza całe miasteczko do więzienia za łamanie zasad.

Kiedy Toby’emu wyskakuje pryszcz na nosie przed zdjęciem mieszkańców, szeryf Kaja udowadnia, że zdjęcie jest idealne tylko z Tobym.

Peck jest sfrustrowany Tobym, więc go przezywa.

Sparky się poślizgnął i traci pewność siebie tuż przed wyścigiem, więc Kaja daje mu „szczęśliwy” szalik.

Mieszkańcy miasteczka starają się unikać groźnie wyglądającego wilka, nie zdając sobie sprawy, że jest on dentystą.

Toby zakłada firmę zajmującą się opieką nad krowami i uczy się odpowiedzialności.

Kiedy dwaj bracia sójki zaczynają kraść kukurydzę farmera Smrodka, szeryf Kaja musi ich powstrzymać.

Zmęczony powolnością Klementyny, Peck wypróbowuje przez jeden dzień szybkiego konia.

Zniecierpliwiony brakiem postępów w nauce posługiwania się lasso, Toby „pożycza” lasso szeryf Kai.

Kiedy przez miasto przetacza się tornado spaghetti, Peck zostaje uznany za bohatera i zbiera pochwały.

Priscilla organizuje pokaz na Dzikim Zachodzie, aby zwrócić na siebie uwagę przyjaciół.

Farmer Smrodek pozwala wszystkim wyświadczać mu przysługi w zamian za papryki preriowe, nawet gdy już się skończą.

Kiedy Abigail wymyśla fałszywą historię do gazety, naraża Toby’ego i Pecka na niebezpieczeństwo.

Kiedy do Klementyny przyklejają się pióra, Peck i Toby myślą, że jest ona częściowo ptakiem i próbują nauczyć ją latać.

Brudny Dan i Dusty ścigają się ze sobą w dorocznym miejskim wyścigu łóżkowym.

Szeryf Kaja, starając się pomóc innym, utknęła na dnie głębokiego kanionu.

Peck myśli, że ktoś kradnie jego nasionka, ale prawdziwym winowajcą jest dziura w torbie.

Jedna z papużek Priscilli odlatuje i Peck musi ją sprowadzić do domu.

Stopa szeryf Kai utknęła w puszce, więc nie może zatańczyć.

Kiedy Priscilla zjada ciasta na konkurs pieczenia, winą za zgubę obarcza złodzieja ciast.

Wujek Bun myli piryt z prawdziwym złotem, ale jest zbyt zakłopotany, by się do tego przyznać.

Toby i Peck prują koc, który dziergała Callie, więc próbują go naprawić, dziergając nowy.

Priscilla robi farmerowi Smrodkowi metamorfozę, zmieniając go w dżentelmena.

Nowicjusz Pedro powtarza wszystko, co mówi Peck i sprawia, że czuje się on głupio.

Kiedy Toby dotyka cudzych rzeczy bez pytania, stwarza problemy dla miasta.

Toby uważa, że jego nowe wąsy sprawiają, że jest twardy, ale mogą one zepsuć zawody w ujeżdżaniu mechanicznego byka.

Doktor bierze trochę chili od Tio, aby wygrać doroczny konkurs gotowania chili.

Kiedy Peck i Toby chwytają słońce na lasso, by powstrzymać nocne hałasy, powodują jeszcze więcej problemów.

Owady grożą, że zjedzą jagodowe zbiory farmera Smrodka, więc mieszkańcy miasteczka wspólnie starają się pomóc.

Kiedy Toby dostaje nowego „kłującego kumpla”, Peck myśli, że stracił swojego najlepszego kolegę.

Dziwny cień w kopalni przeraża Brudnego Dana i Dusty’ego do tego stopnia, że się gubią.

Praca Toby’ego jako roznosiciela gazet jest zagrożona, gdy do miasta przyjeżdża byczek.

Peck myśli, że nie potrzebuje pomocy, dopóki nie utknie w gigantycznym uciekającym turlaku.

Kiedy Peck zbacza z drogi podczas wędrówki na Górę Życzeń, wpędza mieszkańców miasteczka w kłopoty.

Pan Dillo ma wiersz na Rymowane Rodeo, ale boi się wystąpić przed miastem.