Doktor Watson przebywa w kurorcie i jest świadkiem, jak trzydziestoparoletnia panna – lady Frances Carfax szokuje wszystkich gości swoim zachowaniem i łamie konwenanse. W pobliżu lady Frances kręci się jakiś tajemniczy mężczyzna z brodą. Lady Frances odwiedza jej starszy brat, który wypłaca siostrze co miesiąc pensję. Teraz jednak odmawia jej pomocy finansowej na jej kolejne pomysły, które uznaje on za zwariowane. Lady Frances chce zainwestować w misję chrześcijańską niejakiego pułkownika Justersa, inwalidy wojskowego. Jej brat odmawia finansowania tego i proponuje jej, że jeśli chce zainwestować, to niech sprzeda swoją rodzinną biżuterię. Watson pisze o wszystkim Holmesowi. Holmes przybywa na pomoc, ale jest za późno. Lady Frances znika. Holmes i Watson ruszają na jej poszukiwania.

Amerykański milioner Neil Gibson, zwany królem złota, udaje się do Sherlocka Holmesa z prośbą o pomoc. Jego żona, Maria Pinto, została wieczorową porą znaleziona martwa przy moście łączącym brzegi stawu zarośniętego sitowiem. Przyczyną zgonu był strzał w głowę. Podejrzenia padają na guwernantkę, Grace Dunbar. W jej pokoju znaleziono broń, której kaliber odpowiada kuli wydobytej z głowy ofiary. W dłoni denatki leżała zaciśnięta kartka potwierdzająca spotkanie przy moście, podpisana przez guwernantkę.

Doktor Watson otrzymuje list od Sherlocka Holmesa, który prosi go, by przybył on do Boscombe Valley w sprawie niecierpiącej zwłoki. Watson, namówiony przez żonę, by nie porzucał przyjaciela w nieszczęściu, jedzie do przyjaciela, który czeka już na niego na dworcu. Obaj jadą pociągiem. Podczas podróży Holmes opowiada przyjacielowi o tym wydarzeniu. Otóż został zamordowany pan McCarthy, Australijczyk i właściciel małego folwarku, który dzierżawił od innego Australijczyka – pana Turnera. Podejrzenie pada na jego syna, Jamesa McCarthy, który przybył w dzień morderstwa zupełnie niespodziewanie spotkał ojca i się z nim pokłócił.

Wiolettę de Merville uwodzi baron Gruner, osobnik znany z torturowania, a czasem mordowania kobiet. Baron uchodzi za światowca, kolekcjonuje obrazy i porcelanę, swoje wyczyny przedstawia jako nieszczęśliwe wypadki, Wioletta chce go poślubić. Anonimowy znamienity klient prosi Holmesa o demaskację złoczyńcy. Z pomocą swego tajnego informatora, byłego przestępcy Shinwella Johnsona, detektyw odnajduje Kitty Winter, dziewczynę, którą baron wykorzystał. Holmes doprowadza do spotkania kobiet, jednak Wioletta uznaje wszystko za oszczerstwa. Kitty twierdzi, że baron odnotowuje wszystkie swoje bezeceństwa w skórzanej księdze, przechowywanej w sekretarzyku, Holmes postanawia wykraść dowód. Dla odwrócenia uwagi, doktor Watson pod fałszywym nazwiskiem przybywa z porcelanowym spodeczkiem do willi Grunera, rzekomo by porozmawiać o sprzedaży. Baron podejrzewa go i „egzaminuje” z historii sztuki, tymczasem Holmes wykonuje plan.

Owdowiały profesor Presbury z Camford oświadcza się córce jednego ze swych kolegów i zostaje odrzucony jako zbyt wiekowy. Córka profesora Edyta i jej narzeczony Trevor, będący jego sekretarzem, powiadamiają Holmesa, że ostatnio Presbury zachowuje się dziwnie, chodzi na czworakach, wspina się po ścianach, zaś pies wpada w szał na jego widok.