Bjørn zostaje wezwany do kostnicy, aby zidentyfikować ciało kobiety i z przerażeniem stwierdza, że to jego własna córka. Gdy sekcja zwłok wykazuje samobójstwo, nie chce w to uwierzyć.

Bjørn odwiedza dom publiczny, by odnaleźć prostytutkę, która otworzyła jego córce drzwi do świata imprez, narkotyków, seksu i łatwych pieniędzy.

Podczas spotkania z właścicielem słynnego klubu, Bjørn dowiaduje się, że jego córka nie była niewinną dziewczyną. Nie była też ofiarą – dobrowolnie działała w darknecie.

Dowody prowadzą do skorumpowanego policjanta i jednocześnie byłego partnera Bjørna. Bjørn wie, że mężczyzna spotkał się z jego córką w dniu jej śmierci i stara się oddzielić kłamstwa od prawdy.

Bjørn przesłuchuje głównego podejrzanego, grożąc mu bronią. Uświadamia sobie jednak, ile ten człowiek znaczył dla jego córki. Stwierdza, że on sam jako ojciec ponosi część winy za jej śmierć.

Bjørn dochodzi do wniosku, że jego córka naprawdę odebrała sobie życie. Kiedy trwa ostatnie pożegnanie i wraz z byłą żoną stoją przy trumnie, nagle coś dostrzega...

Bjørn konfrontuje się z koronerem, który wzywa na pomoc szefa policji. Obydwaj nalegają, by Bjørn poszukał pomocy psychiatry, jednak ten zna już prawdę i pragnie zemsty.